O Μπάιντεν ξεκίνησε να ανταποκρίνεται στον θυμό που οδήγησε πολλούς εργαζομένους να ψηφίσουν τον προκάτοχό του, Ντόναλντ Τραμπ. Τις τελευταίες εβδομάδες, μεγάλο μέρος της συζήτησης για τις πολιτικές των ΗΠΑ επικεντρώθηκε στο μέγεθος του αμερικανικού σχεδίου διάσωσης ύψους 1,9 τρισ. δολαρίων της κυβέρνησης Μπάιντεν.
Οπου και να κοιτάξει κανείς, η Αριστερά έχει χάσει την ψήφο της εργατικής τάξης. Στη Βρετανία ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον έχει κατακτήσει την εργατική τάξη. Στη Γαλλία η ακροδεξιά ηγέτις Μαρίν Λεπέν εμφανίστηκε ως υποψήφια επιλογή για ένα αυξανόμενο μερίδιο εργαζομένων. Και στη Γερμανία, οι Σοσιαλδημοκράτες φαίνεται να συντρίβονται στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Οι παραδοσιακές σχισμές που δομήθηκαν μετά τη μεταπολεμική πολιτική έχουν καταρρεύσει στις δυτικές δημοκρατίες. Ο Μπάιντεν κατανοεί σαφώς αυτή την πολιτική μετατόπιση. Τον περασμένο μήνα, στην πρώτη του ομιλία στο Κογκρέσο, σημείωσε ότι σχεδόν το 90% των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται από το σχέδιο υποδομής του δεν θα απαιτούν πτυχίο κολεγίου. Αλλά πώς μπορεί η διοίκησή του να προσφέρει πραγματικά καλές θέσεις εργασίας; Ενα πρώτο βήμα είναι να διατηρήσει την οικονομία σε κατάσταση υψηλής πίεσης, όπως έκανε ο Τραμπ. Υπάρχουν άφθονα στοιχεία που δείχνουν ότι αυτό ωφελεί σε μεγάλο βαθμό εκείνους που βρίσκονται στο περιθώριο της αγοράς εργασίας. Οι απογοητευμένοι άνεργοι εργαζόμενοι θα μπορούν να βρουν δουλειά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση του Μπάιντεν επιδιώκει να δημιουργήσει υπερβολική ζήτηση, παρά τον κίνδυνο αναβίωσης του πληθωρισμού. Οι επενδύσεις σε υποδομές και η πράσινη μετάβαση θα μπορούσαν επίσης να αποδειχθούν αποτελεσματικές για την ανάκτηση εργαζομένων.
Το έργο της επισκευής γεφυρών και μόνωσης κτιρίων μπορεί να προσφέρει θέσεις εργασίας σε πολλούς χειρώνακτες, τουλάχιστον τα επόμενα χρόνια. Η διοίκηση του Μπάιντεν πιθανώς θα απαιτήσει τη χρήση και άλλων πολιτικών. Οι περισσότεροι από τους δασμούς του Τραμπ παραμένουν σε ισχύ. Ο Μπάιντεν θέλει προφανώς να αποφύγει τις κατηγορίες ότι θυσιάζει τις αμερικανικές δουλειές στη βιομηχανία στο όνομα της παγκοσμιοποίησης. Θα είναι αρκετές οι πρωτοβουλίες του Μπάιντεν; Μπορεί να είναι αρκετές για να κερδίσουν τις επόμενες προεδρικές εκλογές. Αλλά η διοίκησή του δεν προσφέρει ακόμη μια διαρθρωτική απάντηση στις τεχνολογικές διαταραχές και στη διάβρωση του συγκριτικού πλεονεκτήματος που είχαν μέχρι τώρα οι προηγμένες οικονομίες. Για να «οικοδομήσουμε κάτι που διαρκεί για γενιές», η Ομάδα Μπάιντεν θα πρέπει να κάνει περισσότερα.
Ο Jean Pisani Ferry είναι εταίρος της ομάδας σκέψης Bruegel και εταίρος του Peterson Institute for International Economics. Κατέχει την έδρα Tommaso Padoa-Schioppa στο European University Institute.
Latest News
Το χαρακίρι του Ισραήλ
Η ισχύς είναι σαν το ωστικό κύμα που καταστρέφει ότι βρει μπροστά του μέσα στο πεδίο της εμβέλειάς της
Τραπεζική αργία για το Καθολικό Πάσχα και παρατάσεις
Όπως το συνηθίζει η ελληνική διοίκηση, έδωσε την τελευταία στιγμή
H Γερμανία πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις
Pολλές μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης θα κοστίσουν ακριβά
Οι έννοιες του Νοήματος και της Διαδικασίας στο σύγχρονο Μάνατζμεντ
Η κατανόηση πρέπει επιτακτικά να αντικαταστήσει τη ξέφρενη διαδικασία, διαφορετικά το μάνατζμεντ θα συνεχίσει να είναι μια απανθρωποποιημένη βιομηχανία τέτοιων παράλογων κανονισμών
Δημόσιο vs Ιδιώτες, σημειώσατε ΣΔΙΤ!
Η αέναη διαμάχη κρατιστών και αντικρατιστών συνθέτει τελικά και αυτή ένα ψευδοδίλημμα
Διοικητικές κυρώσεις για τη διαβίβαση δεδομένων στην πλατφόρμα myDATA – Γ’ Μέρος
Έναρξη, διαδικασία και λεπτομέρειες εφαρμογής των κυρώσεων
Η πορεία της ελληνικής οικονομίας «αντίβαρο» στις αβεβαιότητες
Η οικονομική ανάπτυξη δημιουργεί χρηματοδοτικούς πόρους
Συνεχείς επενδύσεις στην πορεία προς την αναβάθμιση
Το Χρηματιστήριο Αθηνών καλείται να προσελκύσει νέες εταιρείες και να αυξήσει το βάθος της αγοράς του
Δυναμικά στις αποκρατικοποιήσεις, δυναμικά στην ανάπτυξη
Σειρά από μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο οικονομικά τη χώρα
Προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ένας φορέας ως αναθέτουσα αρχή και οργανισμός δημοσίου δικαίου
Η πρόσφατη περίπτωση του ΣτΕ με το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας & Τεχνολογίας