Πού πήγαν οι τρόποι μας στη δουλειά;

Βρίζετε περισσότερο και αποφεύγετε τις χειραψίες, παραιτείστε χωρίς να προειδοποιείτε νωρίτερα και δεν απαντάτε άμεσα σε email και μηνύματα.

Τουλάχιστον έτσι φαίνεται στην αυτοαποκαλούμενη «αστυνομία εθιμοτυπίας» μεταξύ συναδέλφων και συνεργατών σε επιχειρήσεις. Η ευγένεια είναι δύσκολο να μετρηθεί και, σίγουρα, ορισμένοι κανόνες που επικρατούν στους χώρους εργασίας δεν έχουν, ακόμη, «επικαιροποιηθεί» βάσει των νέων δεδομένων. Παρόλα αυτά, ακούω συνέχεια από επιχειρηματίες, οι οποίοι επίσης βλασφημούν, ότι η αγορά εργασίας γίνεται όλο και πιο αγενής.

Διαβάστε επίσης: Σιωπηρή παραίτηση: Ποια είναι η νέα τάση στην αγορά εργασίας

Οι διευθυντές προσλήψεων παραπονιούνται ότι οι υποψήφιοι για πρόσληψη αποφεύγουν να γράφουν συνοδευτικές επιστολές, σπάνια στέλνουν κάποιο ευχαριστήριο μήνυμα μετά από συνεντεύξεις, ενώ, παράλληλα, δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι θα εμφανιστούν στη νέα τους εργασία, παρόλο που μπορεί να έχουν αποδεχθεί την προσφορά.

Οι υποψήφιοι για κάποια θέση εργασίας, από μεριάς τους, παραπονιούνται ότι οι συνοδευτικές τους επιστολές, ούτως ή άλλως, εξετάζονται από συστήματα στους υπολογιστές και ότι η πλειονότητα των υπεύθυνων προσλήψεων, συνήθως, δεν στέλνουν κάποιο email στους υποψηφίους να τους ενημερώσουν ότι δεν θα προβούν στην πρόσληψή τους, αφήνοντάς τους, έτσι, να αναρωτιούνται για εβδομάδες σχετικά με το τι θα γίνει με τις αιτήσεις τους.

Πολλοί εργαζόμενοι, ιδίως οι νεότεροι σε ηλικία, ισχυρίζονται ότι δεν τους νοιάζει αν θα δεθούν με τους συναδέλφους τους και για αυτό συμπεριφέρονται έτσι. Happy hour; Με τίποτα! Και αυτό δεν τόσο σχέση με την ψυχρότητα ή την αγένεια, ισχυρίζονται οι ίδιοι, όσο με το να κρατήσουν την προσωπική τους ζωή μακριά από την εργασία τους.

Οι διαπροσωπικές δεξιότητες ορισμένων εργαζομένων δεν έχουν αναπτυχθεί καταλλήλως, κυρίως λόγω των περιορισμένων ευκαιριών εξάσκησής τους, κατά το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων δύο ετών.

Μια αχτίδα ελπίδας ή ένα σημάδι ότι οι υπάλληλοι έχουν αυτογνωσία: Σύμφωνα με το LinkedIn, τον Αύγουστο, οι εγγραφές στα δύο πιο δημοφιλή μαθήματα επιχειρηματικής εθιμοτυπίας (business etiquette) αυξήθηκαν κατά 127%, σε ετήσια βάση.

Όσοι θρηνούν για  την υποτιθέμενη παρακμή της επιχειρηματικής εθιμοτυπίας κατηγορούν για την κατάσταση αυτή την πανδημία, τη στενή αγορά εργασίας, τη γενιά Z και το διαδίκτυο.

«Τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια, η κατάσταση αυτή έχει χειροτερεύσει αρκετά», αναφέρει ο Στιβ Λάντραμ, στέλεχος πωλήσεων που κατοικεί κοντά στην Ατλάντα.

Το νούμερο 1 παράπονό του είναι το “ghosting” από πιθανούς πελάτες, το οποίο, όπως έχει διαπιστώσει ο ίδιος τα τελευταία 30 χρόνια που εργάζεται στον τομέα, σήμερα είναι πιο συχνό από ποτέ. Έτσι ακριβώς όπως σε μία εφαρμογή γνωριμιών ξαφνικά ο ένας συνομιλητής σταματάει να απαντάει στον άλλον, χωρίς να δώσει εξηγήσεις, έτσι και ορισμένοι πελάτες δείχνουν αρχικά ενδιαφέρον για κάποιο προϊόν και, ξαφνικά, διακόπτουν κάθε είδους επικοινωνίας με την εταιρεία πωλήσεων.

Όταν συμβαίνει αυτό, ο κ. Λάντραμ στέλνει ένα σύντομο email «χωρισμού» – «θα υποθέσω ότι κάτι άλλο σας έχει τραβήξει το ενδιαφέρον», γράφει στο εν λόγω μήνυμα – μόνο και μόνο για να νιώσει το το κεφάλαιο αυτό έχει κλείσει. Ο ίδιοις ισχυρίζεται ότι όσοι δεν είναι ευγενικοί βλάπτουν, ουσιαστικά, τη φήμη τους, αν και παραδέχεται ότι η κακή συμπεριφορά δεν αμαυρώνει τους εργαζομένους όπως συνέβαινε κάποτε.

Η μεγαλύτερη αλλαγή τα τελευταία χρόνια είναι ότι η αγένεια δεν ενοχλεί όπως παλιά.

Αφήσατε τη δουλειά σας απότομα; Mε βάση τα σημερινά δεδομένα, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει κάποια άλλη θέση εργασίας που θα σας περιμένει-για την ώρα, τουλάχιστον- και οι εταιρείες δεν ελέγχουν, πλέον, τις συστάσεις τόσο όσο παλιά.

Διαβάστε επίσης: Μεγάλη Παραίτηση: Οι λόγοι που οδηγούν τους νέους και η διττή εικόνα της εργασίας

Αγνοήσατε την ερώτηση που σας έκανε ένας συνάδελφος στο Slack; Σε έναν υβριδικό χώρο εργασίας, μπορεί να μη συναντήσετε ποτέ τον συνάδελφο στον οποίο δεν απαντήσατε, με αποτέλεσμα να μην νιώσετε ποτέ άβολα απέναντί του. Αν αγνοήσατε κάποιο μήνυμα, μπορείτε να ισχυριστείτε ότι απενεργοποιήσατε κατά λάθος τις ειδοποιήσεις.

Ωστόσο, μην πείτε αυτή τη δικαιολογία στον Φοίνιξ Νόρμαντ, επικεφαλής προσωπικού σε εταιρεία τεχνολογίας στην Καλιφόρνια.

«Το να περιμένετε μία ολόκληρη ημέρα για να σας απαντήσουν σε μήνυμα στο Slack δείχνει ότι δεν σέβεστε τον συνομιλητή σας», υποστηρίζει ο ίδιος.

Οι επόμενες αρνητικές ενδείξεις: η χρήση λανθασμένων σημείων στίξης, τα ορθογραφικά λάθη, οι συντομογραφίες και τα emojis. Αν, για παράδειγμα, ο κ. Νόρμαντ δει να γράφετε σε email, στα Αγγλικά, “your” αντί για “you’re”, θα του κάνει πολύ κακή εντύπωση.

«Η αγγλική γλώσσα κατακρεουργείται σε σημείο που είναι σχεδόν ντροπιαστικό», συνεχίζει ο ίδιος.

Προσθέτει ότι οι εργαζόμενοι συχνά δεν συνειδητοποιούν ότι η ανεπίσημη συμπεριφορά τους μπορεί να κάνει πολύ κακή εντύπωση, ιδιαίτερα αν ο αποδέκτης είναι κάποιος σαν τον 53χρονο κ. Nόρμαντ. Ο παραλήπτης μπορεί να θεωρήσει ότι ο συγγραφέας δεν γνωρίζει τη βασική γραμματική και σύνταξη ή μπορεί ακόμα και να προσβληθεί. Ένα πρόχειρο email μπορεί να υποδηλώνει ακούσια ότι το άτομο στο πεδίο «προς» δεν αξίζει τον χρόνο του αποστολέα.

Η Τόνι Πέρβις, ιδρύτρια του School of Disruptive Etiquette στην Ουάσινγκτον, προτείνει να γράφουμε τα email με αρκετά τυπικό τρόπο. Ίσως να είναι καλύτερο να μην δώσετε ιδιαίτερη σημασία στις παραδοσιακές αντιλήψεις περί «επαγγελματικής» εμφάνισης, καθώς πολλές εταιρείες έχουν, πλέον, συνειδητοποιήσει ότι οι κανόνες που διέπουν την ενδυμασία, τα μαλλιά, τα τατουάζ και άλλες πτυχές του προσωπικού στυλ ίσως να περιθωριοποιήσουν ορισμένους εργαζόμενους.

Παρόλα αυτά, συνεχίζει να είναι σημαντική η εικόνα που δίνετε και το πώς την εκλαμβάνουν οι υπόλοιποι γύρω σας.

Για παράδειγμα, το κόκκινο κοστούμι που φόρεσε η κα Πέρβις την πρώτη ημέρα της πρακτικής της σε επενδυτική τράπεζα τη δεκαετία του ’80 έστειλε λάθος μηνύματα. Σε μία εταιρεία όπου όλοι προτιμούσαν τα περισσότερο θαμπά και γκρίζα χρώματα φαινόταν σαν να επεδίωκε να είναι το κέντρο της προσοχής, αναφέρει η ίδια.

Το κοστούμι που φορούσε ήταν μεταχειρισμένο και η κα Πέρβις δεν γνώριζε τον ανεπίσημο ενδυματολογικό κώδικα, καθώς ήταν το πρώτο άτομο από την οικογένεια και τον κύκλο της που εισήλθε στον κόσμο των επιχειρήσεων. Η σχολή της έχει ως στόχο να βοηθήσει άλλους που δεν μεγαλώνουν έχοντας την ευκαιρία να μάθουν αυτούς τους «άτυπους κανόνες» να αποφύγουν τα λάθη.

Ο Ντάνιελ Ποστ Σένινγκ, συγγραφέας και εκπρόσωπος του Emily Post Institute, σημειώνει ότι πολλά παραδοσιακά πρότυπα οφείλονται στην πλούσια, λευκή κοινωνία των βορειοανατολικών πολιτειών. Συμφωνεί με την κα Πέρβις ότι η σύγχρονη εθιμοτυπία εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αποκλείει κανέναν εργαζόμενο.

«Το να είσαι αληθινός σχετικά με το ποιος είσαι και από πού προέρχεσαι είναι ένα σημαντικό “κομμάτι” του να είσαι ειλικρινής”, συνεχίζει ο ίδιος.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η αυθεντικότητα είναι πάντα ευπρόσδεκτη.

Ο Κόουλ Γουάιζερ, creative director σε εταιρεία μάρκετινγκ στο Ντάλας, λέει ότι, όταν απευθύνθηκε σε έναν πελάτη περισσότερο ανεπίσημα, λέγοντας “y’all”, δέχθηκε επίπληξη από διευθυντή του, ο οποίος θεώρησε ότι ο όρος ήταν πολύ ανεπίσημος. Από τότε, συνεχίζει ο ίδιος, προσέχει ιδιαίτερα πολύ να μην χρησιμοποιεί τόσο ανεπίσημη γλώσσα όταν μιλάει.

Όταν πρόσφατα, σε βιντεοκλήση με πελάτη του, του ξέφυγε ένα “y’all”, ζήτησε από το δίκτυο του στο LinkedIn να του πει τη γνώμη του. Οι απαντήσεις ήταν ποικίλλες, άλλοι έλεγαν ότι είναι καλό να το χρησιμοποιεί, άλλοι έλεγαν να μην το χρησιμοποιεί ενώ άλλοι τον συμβούλευαν να το χρησιμοποιεί μόνο με τους συμπατριώτες του στο Τέξας.

Οι απαντήσεις αυτές δεν του φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες, ο ίδιος, όμως, σε ανάρτησή του τους ευχαρίστησε έτσι κι αλλιώς, Θεωρούσε ότι αυτό ήταν το σωστό.