Το «πάθημα» με τη Ρωσία και η πρόκληση της Κίνας – Τι θα κάνει η Ευρώπη;

Η αποσύνδεση από την Κίνα δεν αποτελεί καν επιλογή για τις επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκε ο Βάλντις Ντομπρόφσκις, αναγνωρίζοντας τη σημασία της αναδυόμενης υπερδύναμης για την Ευρώπη.

«Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να συνεργάζεται με την Κίνα με πραγματισμό και χωρίς αφέλεια. Η εμπορική μας σχέση έχει ανάγκη από μεγαλύτερη ισορροπία και αμοιβαιότητα», σημείωσε επίσης ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, τη διάρκεια συνεδρίου μηχανολόγων στο Βερολίνο.

Διαβάστε επίσης: Η «δίδυμη» εξάρτηση της ΕΕ από Κίνα και Ρωσία

Το μήνυμα που έστειλε είναι σαφές και αποτυπώνει και τον έντονο προβληματισμό που υπάρχει, καθώς η υπόθεση της Κίνας μοιάζει με Γόρδιο Δεσμό για τους Ευρωπαίους.

Ο Σολτς στο Πεκίνο

Σημειώνεται ότι παρών στην παραπάνω εκδήλωση ήταν και ο Γερμανός καγκελάριος, ο οποίος ετοιμάζεται να επισκεφθεί την Κίνα στις 3 και 4 Νοεμβρίου. Σημειώνεται ότι ο Όλαφ Σολτς ασκεί την προεδρία της G7 φέτος και θα γίνει ο πρώτος ηγέτης της ομάδας που θα πατήσει το πόδι του στο Πεκίνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας – και φυσικά, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Διαβάστε επίσης: Βαθαίνει η οικονομική εξάρτηση της Γερμανίας από την Κίνα

Όπως σημειώνει το Politico, ο Σολτς «βαδίζει πάνω σε μια λεπτή γραμμή, ισορροπώντας ανάμεσα στη συνέχιση της στενής οικονομικής σχέσης που είχε οικοδομήσει με το Πεκίνο η προκάτοχός του, Άνγκελα Μέρκελ και την υιοθέτηση πιο επικριτικής στάσης σε ζητήματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα ή η στήριξη της Κίνας στον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας».

Είναι πολλά τα λεφτά…

Σε κάθε περίπτωση, η ισορροπία αυτή δεν θα είναι εύκολη, καθώς η Κίνα αποτελεί σήμερα τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Γερμανίας, σε αντίθεση με τη Ρωσία, η σημασία της οποίας περιοριζόταν κυρίως στον ενεργειακό τομέα. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι ο Σολτς θα συνοδεύεται στο ταξίδι του από τους επικεφαλής αρκετών γερμανικών επιχειρήσεων, για τις οποίες η κινεζική αγορά θεωρείται ζωτικής σημασίας.

Η αλήθεια είναι ότι οι Ευρωπαίοι ακολουθούν διαφορετική γραμμή σε σύγκριση με τις ΗΠΑ απέναντι στον «δράκο» της Ανατολής. Μέχρι στιγμής δε, ανθίστανται στις πιέσεις του Τζο Μπάιντεν για πιο επιθετική στάση σε όλα τα επίπεδα – όπως επανειλημμένως έχει δηλώσει και ο Εμανουέλ Μακρόν.

Παρ’ όλα αυτά, δείχνουν να έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν όλα ως έχουν. Ειδικά μετά το «πάθημα» με τη Ρωσία – που για τους Γερμανούς υπήρξε ιδιαιτέρως επώδυνο – το οποίο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό (αν και όχι αποκλειστικά) για την πρωτοφανή ενεργειακή κρίση και την επερχόμενη οικονομική ύφεση.

Το νέο δόγμα του Βερολίνου

Ο Σολτς «θα πρέπει να επικεντρώσει στο να κάνει την Κίνα να κατανοήσει ότι αυτός ο μετασχηματισμός της σχέσης μας είναι για καλό, ότι δεν υπάρχει περίπτωση επιστροφής στα χρόνια της Μέρκελ και ότι η Γερμανία θα διαμορφώσει μια στρατηγική για την Κίνα η οποία θα σταθεί απέναντι στις ηγεμονικές φιλοδοξίες της», είπε ο πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής του ευρωκοινοβουλίου και στέλεχος των Γερμανών Πρασίνων, Ράινχαρντ Μπούτικοφερ.

Με την εκτίμηση αυτή συμφωνεί και η Handelsblatt, στο ρεπορτάζ της για τη διαδικασία αναδιαμόρφωσης των σχέσεων του Βερολίνου με το Πεκίνο, στο πλαίσιο του νέου δόγματος της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας, που αναμένεται να παρουσιαστεί μέχρι την άνοιξη του 2023.

«Η Κίνα έχει αλλάξει. Η αντιμετώπισή μας προς αυτήν πρέπει επίσης να αλλάξει», δηλώνει στη γερμανική εφημερίδα η Πέτρα Σίγκμουντ, στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών η οποία ηγείται του τμήματος που χειρίζεται τις σχέσεις με την Κίνα.

Οι τρεις πυλώνες

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η νέα διμερής σχέση – η οποία, σε μεγάλο βαθμό, θα σφραγίσει και τη στάση της ΕΕ – πρέπει να βασίζεται σε τρεις πυλώνες: Πρώτον, σε μεγαλύτερη αμοιβαιότητα όσον αφορά τους επενδυτικούς κανόνες, έτσι ώστε να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες. Δεύτερον, την αναθεώρηση του πλαισίου των κρατικών ενισχύσεων προς τις κινεζικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη. Και τρίτον, η μικρότερη εξάρτηση της γερμανικής οικονομίας από την Κίνα.

Η εμπειρία, βεβαίως, έχει διδάξει ότι πολύ συχνά, η ζωή έρχεται να κάνει κουρέλια και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τα όποια σχέδια επί χάρτου. Κάτι που θα επαναληφθεί, όπως είναι προφανές, στην περίπτωση μιας πολεμικής σύρραξης στον Ειρηνικό – για παράδειγμα στην Ταϊβάν – στην οποία θα εμπλακούν οι ΗΠΑ, αναγκάζοντας την Ευρώπη να πάρει θέση και να τινάξει στον αέρα τα οικονομικά της συμφέροντα.

Στερνή μου γνώση…

Αν μη τι άλλο, πάντως, η Γερμανία θέλει να είναι βέβαιη ότι δεν θα πιαστεί… κορόιδο για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Εάν αυτό συμβεί, άλλωστε, τότε όχι απλώς δεν θα έχει καμία δικαιολογία, αλλά η κυβέρνησή της θα χρεωθεί την ευθύνη για ένα τεραστίων διαστάσεων οικονομικό σοκ, που θα έχει σίγουρα ως αποτέλεσμα τον «υποβιβασμό» της χώρας.

Κι αυτό είναι κάτι που οι Γερμανοί δύσκολα θα αντέξουν…