Κάνοντας τον απολογισμό της γαλάζιας διετίας ο υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας είπε ότι στη διάρκεια της πανδημίας η κυβέρνηση στήριξε την οικονομία – επιχειρήσεις, εργαζομένους, επαγγελματίες, ιδιοκτήτες ακινήτων και αγρότες – με 38,9 δισεκατομμύρια ευρώ (23,1 πέρυσι και 15,8 εφέτος), όπως πραγματικά έγινε.
Πού βρέθηκαν όλα αυτά τα λεφτά; Σύμφωνα με τον απολογισμό του, δεν είναι τίποτε άλλο από νέο δανεισμό που ανήλθε σε 27,5 δισ. ευρώ με τις αλλεπάλληλες επιτυχείς λόγω των διεθνών συνθηκών και της θάλασσας ρευστότητας εκδόσεις ομολόγων και ξεπέρασε τα 30 δισ. ευρώ αν συνυπολογιστούν και οι νέες εκδόσεις εντόκων γραμματίων.
Το υπόλοιπο ποσό, περί τα εννέα δισ. ευρώ, μπήκαν στα ταμεία από τις ευρωπαϊκές ενισχύσεις και τα προγράμματα (SURE, επιστροφές κερδών από τους τόκους ελληνικών ομολόγων κ.ά.) που αναπτύχθηκαν έγκαιρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αυτό όμως που απασχολεί τους αναλυτές που παρακολουθούν μήνα με τον μήνα την πορεία των δημοσίων οικονομικών είναι η διαπίστωση ότι λόγω της πανδημίας τα έσοδα του Δημοσίου έχουν κλονιστεί πρώτον από την ύφεση που έπληξε με σφοδρότητα ορισμένους κλάδους (π.χ. εστίαση και τουρισμό) και δεύτερον από την «ελληνική τάση» να μην πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στην Εφορία και στον ΕΦΚΑ ακόμη και όσοι δεν έχουν πληγεί.
Τουναντίον, υπήρξαν χιλιάδες «πονηροί» επαγγελματίες και μικρές – κατά κύριο λόγο – επιχειρήσεις που έκρυβαν έσοδα ή ακόμη χειρότερα τους «επετράπη» να αναθεωρούν τις φορολογικές τους δηλώσεις για να ενταχθούν κι αυτοί στους πληττόμενους κλάδους και να πάρουν κάτι από τα έκτακτα μέτρα. Υπό αυτές τις συνθήκες τα μηνιαία έσοδα του προϋπολογισμού έχουν υποχωρήσει σταθερά κάτω από τα τρία δισ. ευρώ, όταν η δυναμική της οικονομίας προ πανδημίας έφερνε στα δημόσια ταμεία πάνω από 4 δισ. ευρώ μηνιαίως και περισσότερα από 5 δισ. τους δύο τελευταίους μήνες του χρόνου.
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι ποια στιγμή επιχειρήσεις και φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασμό τον δικό τους και των άλλων.
Οπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, τα λεφτά, έστω και δανεικά, που διανεμήθηκαν δεν είναι απεριόριστα. Κάποια στιγμή τελειώνουν, αν δεν έχουν ήδη τελειώσει.
Latest News
Η οικονομία με τα μάτια των ξένων
Η Ελλάδα, είπε, άλλαξε, αλλά δεν ανθεί
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα