Επικίνδυνη η έρευνα του FBI στον Τραμπ
Ο Μέρικ Γκάρλαντ οδηγεί τις ΗΠΑ προς επικίνδυνη ατραπό
Η απροειδοποίητη έρευνα του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών τη Δευτέρα στην οικεία του Ντόναλντ Τραμπ στο Μαρ-α-Λάγκο δεν είναι στιγμή για επευφημίες. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης εξαπολύει πολιτικές ερινύες που δεν μπορεί να ελέγξει και που ίσως δεν μπορεί και να καταλάβει, και οι κίνδυνοι για το υπουργείο και τη χώρα είναι το ίδιο μεγάλοι όσο και για τον κ. Τραμπ.
Όπως όλοι γνωρίζουν μέχρι στιγμής, μια επιχείρηση επιβολής του νόμου αυτού του είδους από το FBI εναντίον ενός πρώην Αμερικανού Προέδρου δεν έχει προηγούμενο. Η έρευνα της Δευτέρας χρειαζόταν δικαστικό ένταλμα για πιθανή συμμετοχή σε ποινική έρευνα. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει παράσχει ελάχιστες λεπτομέρειες πέρα των όσων έχουν διαρρεύσει στους δημοσιογράφους, επομένως είναι δύσκολο να κρίνουμε τι αναζητούσε το FBI.
Οι διαρροές των μέσων ενημέρωσης αναφέρουν ότι η έρευνα σχετίζεται με ενδεχόμενο λάθος διαχείριση απόρρητων εγγράφων ή παραβιάσεις του νόμου περί προεδρικών αρχείων. Αν αυτό αληθεύει, τότε η έφοδος μοιάζει με εισαγγελική υπερβολή και τραγικό λάθος. Οι σχετιζόμενες με έγγραφα διαμάχες συνήθως επιλύονται με διαπραγματεύσεις και έτσι προχωρούσε η διαφωνία του κ. Τραμπ με τα Εθνικά Αρχεία.
Ο κ. Τραμπ έχει ήδη επιστρέψει 15 κουτιά με έγγραφα, αλλά τα Εθνικά Αρχεία θέλουν να μάθουν εάν ο πρώην Πρόεδρος διατήρησε απόρρητο υλικό που δεν έπρεπε να έχει. Αυτό είναι που φαίνεται να πυροδότησε την έρευνα του FBI, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο γιατί αυτό δεν μπορούσε να διευθετηθεί από κοινού ή το πολύ με κλήτευση.
Δεν επεσήμανε κάποιος στη Δικαιοσύνη ότι μια έρευνα σε αυτή την περίπτωση θα προκαλούσε συγκρίσεις με τον λάθος χειρισμό απόρρητων πληροφοριών από τη Χίλαρι Κλίντον πριν από την προεδρική εκστρατεία της το 2016; Δεν της ασκήθηκε ποτέ δίωξη, όπως έσπευσε να επισημάνει ο κ. Τραμπ. Εκτός και αν το αδίκημα του κ. Τραμπ ενέχει σοβαρό κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια, η μισή Αμερική ίσως θεωρήσει την έρευνα Τραμπ ως παράδειγμα ανισονομίας.
***
Αυτή, όμως, μπορεί να μην είναι η πλήρης ιστορία σχετικά με την επιδρομή του FBI. Πολλαπλές αναφορές σε μέσα ενημέρωσης υποδηλώνουν ότι η Δικαιοσύνη άρχισε δικαστική έρευνα για τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021 και ο κ. Τραμπ μπορεί να είναι στόχος αυτής της έρευνας. Η επιτροπή της Βουλής που ερευνά την 6η Ιανουαρίου ζητά δίωξη και η πολιτική πίεση και η πίεση των μέσων ενημέρωσης προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης Μέρικ Γκάρλαντ (σ.σ. στις ΗΠΑ ο τίτλος Attorney General αφορά την ηγεσία του υπ. Δικαιοσύνης, αλλά στην πραγματικότητα είναι ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός) να κατηγορήσει τον κ. Τραμπ είναι έντονη. Η έρευνα του FBI μπορεί να είναι μια αποστολή για να αλιευθούν στοιχεία που σχετίζονται με τις 6 Ιανουαρίου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δει το φως μέχρι στιγμής, ένα κατηγορητήριο για τις 6 Ιανουαρίου θα ήταν νομικά τραβηγμένο. Η πολιτική ευθύνη δεν είναι το ίδιο με την ποινική ευθύνη. Κατά την άποψή μας, τα στοιχεία θα πρέπει να καταδείξουν ότι ο κ. Τραμπ ήταν εγκληματικά συνένοχος στη βία εκείνης της ημέρας στο Καπιτώλιο.
Δεδομένης της εγγενώς πολιτικής φύσης ενός τέτοιου κατηγορητηρίου, η ευθύνη της απόδειξης για την απαγγελία κατηγορίας εναντίον ενός πρώην Προέδρου είναι ιδιαίτερα μεγάλη, πόσο μάλλον για μια κυβέρνηση του κόμματος που τώρα είναι αντιπολίτευση. Τα στοιχεία θα πρέπει να είναι συντριπτικά — όχι απλώς ικανά να πείσουν δώδεκα ενόρκους στην Πρωτεύουσα, αλλά τόσο ισχυρά ώστε να πείσουν την πλειοψηφία του αμερικανικού κοινού.
Στη συνέχεια, υπάρχει η τεταμένη ιστορία μεταξύ του κ. Τραμπ, του FBI και της Δικαιοσύνης. Η έρευνα εναντίον του για συμπαιγνία με τη Ρωσία ήταν ένα φιάσκο κατάχρησης της διαδικασίας από το FBI και δημόσιας εξαπάτησης. Ο νυν διευθυντής του FBI Κρίστοφερ Ρέι ήταν η επιλογή του κ. Τραμπ για να διαδεχτεί τον καταστροφικό Τζέιμς Κόμεϊ, αλλά η υπηρεσία εξακολουθεί να έχει σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας.
Το ότι η επιδρομή στο Μαρ-α-Λάγκο έλαβε χώρα μόλις 90 περίπου ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές αυξάνει επίσης την πολιτική καχυποψία. Οι Δημοκρατικοί θέλουν να διατηρήσουν τον κ. Τραμπ στη σέντρα κατά την διάρκεια της εκστρατείας για τις ενδιάμεσες εκλογές, γι’ αυτό και η επιτροπή που εξετάζει την 6η Ιανουαρίου συνεχίζει μέχρι το φθινόπωρο.
Όποιος πιστεύει ότι ένα κατηγορητήριο και η δίκη του κ. Τραμπ θα κυλούσε ομαλά, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια άσχημη έκπληξη. Εκατομμύρια υποστηρικτές του θα εκλάβουν αυτό ως δικαίωση των κατηγοριών που εξαπολύει εναντίον του «βαθέως κράτους» και ποιος ξέρει πώς θα αντιδράσουν. Ο κ. Γκάρλαντ τα έχει σκεφτεί όλα αυτά;
***
Το χειρότερο μακροπρόθεσμα είναι το προηγούμενο που δημιουργείται και τα αντίποινα που είναι πιθανό να εμπνεύσει. Μόλις ξεπεραστεί ο Ρουβίκωνας της δίωξης ενός πρώην Προέδρου -ειδικά αν το υποτιθέμενο αδίκημα και τα στοιχεία είναι λιγότερο από συντριπτικά- κάθε μελλοντικός Πρόεδρος θα είναι στόχος. Ο Ουίλιαμ Μπαρ, ο δεύτερος υπουργός δικαιοσύνης του κ. Τραμπ, σοφά αντιστάθηκε σε πιέσεις για δίωξη πολιτικών παραγόντων χωρίς πολύ ισχυρά στοιχεία. Η επόμενη Ρεπουμπλικανική ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης δεν θα είναι τόσο σχολαστική.
Οι Δημοκρατικοί μπορεί επίσης να κάνουν λάθος στους υπολογισμούς τους σχετικά με το πώς μια δίωξη θα επηρεάσει το μέλλον του κ. Τραμπ. Η έρευνα του FBI από μόνη της καθιστά πιο πιθανό ότι ο κ. Τραμπ θα είναι υποψήφιος ξανά για Πρόεδρος, έστω και μόνο για να δικαιώσει τον εαυτό του. Θα θέσει υποψηφιότητα με τον μανδύα του μάρτυρα και ακόμη και οι Ρεπουμπλικάνοι που θέλουν να γυρίσουν την σελίδα στον πρώην Πρόεδρο μπορεί να εξοργιστούν από ένα γεγονός που θεωρούν πολιτική δίωξη.
Όλα αυτά κινδυνεύουν να επιδεινώσουν το φαύλο κύκλο των τελευταίων έξι ετών. Ο κ. Τραμπ κατηγορείται για παραβίαση πολιτικών κανόνων —άλλοτε δίκαια, άλλοτε όχι— και η αριστερά παραβιάζει τους κανόνες ως απάντηση. Η πόλωση αυξάνεται και η πίστη του κοινού στους θεσμούς και την ειρηνική διευθέτηση των πολιτικών διαφορών διαβρώνεται περαιτέρω.
Η έρευνα του FBI για τον κ. Τραμπ υποδηλώνει ότι ο κ. Γκάρλαντ μπορεί να έχει δεσμευτεί να καταδιώξει και να κατηγορήσει τον κ. Τραμπ. Αν ναι, οδηγεί τη χώρα σε μια επικίνδυνη ατραπό. Υπάρχουν πολλά δεινά σε μια χώρα, αλλά κανείς δεν πρέπει να θέλει να δοκιμάσει τα όρια αυτών των δεινών πάνω στην ίδια την Αμερική.
Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο
Η εκπληκτική επιτυχία των προγραμμάτων διάσωσης της Ευρωζώνης - Το παράδειγμα της Ελλάδας
Καθώς το κόστος δανεισμού της Ελλάδας πέφτει στα γαλλικά επίπεδα, η «περιφέρεια» του μπλοκ δείχνει την αξία της σταθερής μεταρρύθμισης
Οι μήνες του χάους και το mission impossible του νέου πρωθυπουργού στη Γαλλία
Η πολιτική κρίση έχει ήδη ένα οικονομικό τίμημα και η αβεβαιότητα σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις είναι απρόθυμες να επενδύσουν
Τα οφέλη και τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων
Μπορούμε να αντλήσουμε σημαντικά διδάγματα από την ποικίλη εμπειρία του Ηνωμένου Βασιλείου
Γιατί οι «εξαιρετικές οικονομίες» απαιτούν και μια... εξαιρετική ευελιξία
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να προσαρμόσουν τις προσεγγίσεις τους, μεταξύ άλλων μέσω προληπτικών διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση Τραμπ
Η Γαλλία, το mode της «γκρινιάρας μαμάς» και το παράδειγμα της Ελλάδας
Η σύγκλιση των γαλλικών αποδόσεων με της Ελλάδας αποτελεί έλεγχο πραγματικότητας
Κρίση χρέους αλά ελληνικά για τη Γαλλία; Η επόμενη ημέρα και τα σενάρια
Οι επενδυτές έχουν συγκλονιστεί από την πολιτική παράλυση και τα άθλια δημόσια οικονομικά
Κοινή λογική: Γιατί το παιχνίδι του Τραμπ με τους δασμούς δεν χρειάζεται να βγάζει νόημα
Υπάρχει ένα στοιχείο υποκρισίας σε αυτή τη λογική, αλλά αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο κατά την τελευταία κυβέρνηση Τραμπ
Η «παγίδα» του μεσαίου διαδρόμου στα Lidl - Γιατί οι άνδρες είναι πιο επιρρεπείς στις περιττές αγορές
Το κυνήγι θησαυρού και οι άσκοπες αγορές έχουν εδώ και καιρό οδηγήσει στην επιτυχία του λιανικού εμπορίου