Ερυθρά Θάλασσα: Πολεμώντας τους Χούτι θα είναι σκληρότερο από ότι τους Σομαλούς επιδρομείς

Τα εμπορικά πλοία που πλέουν στις ακτές της Αφρικής αντιμετωπίζουν και πάλι βαριά οπλισμένους άνδρες που επιτίθενται από ταχύπλοα – προκαλώντας ευρεία ναυτική απάντηση. Φορτηγά πλοία ενθαρρύνονται να τοποθετήσουν ένοπλους φρουρούς και οι μεταφορείς πείθονται να πλέουν σε ασφαλέστερα νερά.

Αλλά η απειλή που θέτουν οι αντάρτες Χούτι της Υεμένης στην Ερυθρά Θάλασσα είναι πολύ διαφορετική από αυτή των Σομαλών πειρατών στα ανοιχτά του Κέρας της Αφρικής πριν από μια δεκαετία – και η απόκρουσή τους μπορεί να αποδειχθεί πιο δύσκολη.

«Η απειλή από τους Σομαλούς πειρατές ήταν διαφορετική σε κλίμακα σε σύγκριση με αυτό που παρουσιάζουν οι Χούτι ως απειλή για τη ναυτιλία», δήλωσε στο Politico ο Τζον Στόπερντ, ανώτερος διευθυντής στο Διεθνές Επιμελητήριο Ναυτιλίας. «Οι Χούτι είναι πολύ καλύτερα οπλισμένοι, έχουν πολύ μεγαλύτερη ικανότητα όσον αφορά την επίθεση και την επιβίβαση σε σκάφη, και ο εξοπλισμός τους είναι σημαντικά καλύτερος από οτιδήποτε είδαμε να χρησιμοποιούν οι Σομαλοί πειρατές».

Χρήστος Στυλιανίδης: Η Ελλάδα εξετάζει τη συμμετοχή της στη δυναμη αποτροπής των Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα

Οι επιθέσεις από Σομαλούς επιδρομείς ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1990, αλλά κλιμακώθηκαν σημαντικά σε σημείο να αρχίσουν να επηρεάζουν τη διεθνή ναυτιλία μετά το 2006, καθώς ο εμφύλιος πόλεμος μετέτρεψε τη χώρα σε ένα αποτυχημένο κράτος που δεν μπορούσε να προστατεύσει την αλιευτική βιομηχανία του από ξένους αντιπάλους. Εξαθλιωμένοι Σομαλοί ψαράδες άρχισαν με τη σειρά τους να επιτίθενται σε εμπορικά πλοία για χρήματα.

Η πειρατεία στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας κορυφώθηκε γύρω στο 2012, αλλά στη συνέχεια μειώθηκε απότομα. Περιπολίες από έναν συνασπισμό διεθνών ναυτικών, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του ΗΒ, της Ιαπωνίας, του Καναδά και της Γαλλίας. δαπανηρά μέτρα αυτοπροστασίας, όπως η τοποθέτηση ένοπλων φρουρών σε πλοία, και η σύλληψη και η δίωξη πειρατών, τόσο σε περιφερειακό όσο και εντός της Σομαλίας, ήταν τα βασικά συστατικά αυτής της επιτυχίας.

Η επιχείρηση γνώρισε ακόμη και ένα σπάνιο μέτρο συντονισμού μεταξύ των ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας.

Οι Χούτι, αντίθετα, χρησιμοποιούν διαφορετική τεχνολογία, όπως drones και πυραύλους, καθώς και ταχύπλοα. Έχουν επίσης διαφορετικά κίνητρα, στο ότι επιτίθενται σε πλοία ως μέρος μιας περιφερειακής σύγκρουσης που στοχεύει στο Ισραήλ, και όχι επιδρομές για οικονομικό όφελος.

Στοχεύουν πλοία που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με το Ισραήλ. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό φαίνεται να ελέγχεται, αλλά μερικές φορές η σύνδεση μεταξύ του στόχου και του Ισραήλ είναι μάλλον δύσκολο να βρεθεί», δήλωσε στο Politico ο Ντιντιέ Λερουά, ερευνητής στο βελγικό think tank Royal Higher Institute for Defence.

Πρόβλημα πειρατείας

Ενώ οι Χούτι και οι Σομαλοί είναι πολύ διαφορετικοί, η Δύση κατηγοριοποιεί και τα δύο ως πρόβλημα πειρατείας, εξυπηρετώντας έναν στρατηγικό στόχο.

Η μεταχείριση των Χούτι ως «ένα είδος παράνομης πειρατικής ομάδας» σημαίνει ότι «οποιαδήποτε μορφή στρατιωτικής εμπλοκής μαζί τους μπορεί να μπει σε αυτόν τον κουβά αντιμετώπισης μιας οργάνωσης πειρατικού τύπου», είπε ο Τομπάιας  Μπορκ ανώτερος ερευνητής για την ασφάλεια της Μέσης Ανατολής στο Royal United Services Institute.

Αντίθετα, το διακύβευμα θα ήταν πολύ διαφορετικό εάν οι Χούτι θεωρούνταν «οιονεί κρατικός/μη κρατικός παράγοντας στο καλούπι κάτι σαν τη Χεζμπολάχ, που υποστηρίζεται από το Ιράν, και επομένως η εμπλοκή μαζί τους θα πολεμούσε ουσιαστικά έναν από τους συμμάχους του Ιράν στο Μέση Ανατολή», είπε.

Μέχρι στιγμής, οι ΗΠΑ έχουν δυσκολευτεί να συγκεντρώσουν υποστήριξη για την επιχείρηση ασφαλείας τους μεταξύ δύσπιστων συμμάχων. Η διεθνής συνεργασία με τη Μόσχα και το Πεκίνο, όπως γινόταν κατά τις επιθέσεις των πειρατών της Σομαλίας, είναι επίσης εκτός συζήτησης.

Ως αποτέλεσμα, πολλές ναυτιλιακές εταιρείες και η πετρελαϊκή BP έχουν αναστείλει τις δραστηριότητές τους στην περιοχή. Τα πλοία που εξακολουθούν να διέρχονται από την πλωτή οδό έχουν αυξήσει την ασφάλεια επί των πλοίων, αντλώντας από τα διδάγματα πό τις επιθέσεις των Σομαλών πειρατών.

Αν και απρόθυμος να αποκαλύψει συγκεκριμένα μέτρα, ο Στόπερτ είπε ότι η λήψη μέτρων ασφαλείας στα πλοία, καθώς και η επικοινωνία με τον στρατό στην περιοχή, ήταν βασικά στοιχεία της στρατηγικής.

Ωστόσο, οι επιθέσεις των Χούτι υπογραμμίζουν τους περιορισμούς του τι μπορούν να επιτύχουν μόνοι τους οι πλοιοκτήτες. Αυτό πιθανώς να είναι επαρκές έναντι πιθανής επίθεσης ταχυπλόων, αλλά αυτό δεν λειτουργεί ενάντια σε άλλους τύπους επιθέσεων των Χούτι.

Όταν οι Χούτι χρησιμοποιούν ελικόπτερα, ή πυραύλους για να βλάψουν τους αντιπάλους τους, τα εμπορικά πλοία δεν διαθέτουν αντιπυραυλική άμυνα.

Η απειλή των Χούτι, είπε στο Politico ο Μάρκο Φορτζιόνε, γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εξαγωγών & Διεθνούς Εμπορίου, «δεν είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπίσει μια μεμονωμένη ναυτιλιακή εταιρεία ή ακόμη και μια κοινότητα ναυτιλιακών εταιρειών. Αυτό είναι ένα πολιτικό και στρατιωτικό ζήτημα και θα χρειαστεί πολιτική επίλυση για να λυθεί αυτό».