ΕΕ: Τι ισχύει για τις ενισχύσεις αγροτών σε περιπτώσεις έκτακτων καιρικών συνθηκών

Διευκρινίσεις για τη «χρήση ανωτέρας βίας» και «εξαιρετικών περιστάσεων» για τον αγροτικό τομέα της ΕΕ σε περίπτωση απρόβλεπτων και ακραίων καιρικών φαινομένων, δίνει η Κομισιόν.

Ειδικότερα, διευκρινίζοντας τη νομική ερμηνεία αυτών των εννοιών, η Επιτροπή στοχεύει να ενημερώσει τους πληγέντες αγρότες σχετικά με τις πληρωμές τους από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), ενώ παράλληλα διασφαλίζει την ενιαία εφαρμογή σε ολόκληρη την Ένωση.

Aυγενάκης: Δραστικά μέτρα από την ΕΕ για την προστασία των παραγωγών από εισαγωγές

Η έννοια της ανωτέρας βίας επιτρέπει στους αγρότες που δεν μπόρεσαν να εκπληρώσουν όλες τις απαιτήσεις της ΚΑΠ λόγω έκτακτων και απρόβλεπτων γεγονότων εκτός του ελέγχου τους (όπως σοβαρές ξηρασίες ή πλημμύρες) να μην χάσουν τη στήριξη της ΚΑΠ. Η εφαρμογή αυτής της έννοιας αποφασίζεται από τα κράτη μέλη βάσει σχετικών αποδεικτικών στοιχείων και υπό το φως της γεωργικής νομοθεσίας της Ένωσης.

Επειδή αποτελεί εξαίρεση από την αυστηρή τήρηση των υποχρεώσεων που συνδέονται με τις πληρωμές της ΚΑΠ (όπως προϋποθέσεις ή μέτρα σε οικολογικά συστήματα), η απόφαση αυτή εφαρμόζεται συνήθως με περιοριστικό τρόπο, γενικά κατά περίπτωση ή ανά εκμετάλλευση.

Ανωτέρα βία

Η σημερινή ανακοίνωση διευκρινίζει ότι η ανωτέρα βία μπορεί να ισχύει για όλους τους αγρότες που εργάζονται σε οριοθετημένη περιοχή που πλήττεται από σοβαρές και απρόβλεπτες φυσικές καταστροφές ή μετεωρολογικά γεγονότα.

Αυτό σημαίνει ότι οι αγρότες που βρίσκονται στην πληγείσα περιοχή δεν θα χρειαστεί να συμπληρώσουν μεμονωμένα αιτήματα ή να παράσχουν αποδεικτικά στοιχεία για την εκπλήρωση των προϋποθέσεων ανωτέρας βίας. Αυτό το διευρυμένο πεδίο εφαρμογής θα μειώσει τον διοικητικό φόρτο για τους γεωργούς και τις εθνικές αρχές, διευκολύνοντας έτσι την ταχεία ανταπόκριση των κρατών μελών.

Οι προϋποθέσεις

Ορίζονται επίσης, οι προϋποθέσεις που επιτρέπουν το τεκμήριο ότι όλοι οι αγρότες που βρίσκονται σε μια περιοχή καλύπτονται από λόγους ανωτέρας βίας.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιβεβαιώσουν την εμφάνιση σοβαρής φυσικής καταστροφής ή σοβαρού μετεωρολογικού γεγονότος και να οριοθετήσουν τη γεωγραφική περιοχή που έχει πληγεί σοβαρά από το συμβάν και της οποίας οι συνέπειες δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν με τη δέουσα προσοχή.

Για αυτήν την οριοθέτηση, τα κράτη μέλη μπορούν να βασίζονται, για παράδειγμα, σε δορυφορικά δεδομένα της οικείας περιοχής, χωρίς να χρειάζονται αυτά των μεμονωμένων εκμεταλλεύσεων. Για ορισμένους τύπους συμβάντων, οι εθνικές διοικήσεις θα εξετάσουν επίσης πρόσθετους παράγοντες, όπως η κλίση, ο τύπος του εδάφους ή ο τύπος των καλλιεργειών, για να καθορίσουν τον πληθυσμό, που επηρεάζεται χωρίς την ανάγκη ατομικής επαλήθευσης.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει, για παράδειγμα, για τον παγετό που μπορεί να μην επηρεάζει όλες τις καλλιέργειες με τον ίδιο τρόπο ή για τις συνεχείς βροχοπτώσεις, οι οποίες μπορεί να έχουν διαφορετικές επιπτώσεις σε περιοχές με κλίση ή εδάφη με διαφορετική ικανότητα κατακράτησης νερού.