Η πανδημία επέφερε πολλές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο εργαζόμαστε: Από την μία η δυνατότητα για εξ αποστάσεως εργασία και από την άλλη τα επιδόματα ανεργίας που δόθηκαν γενναιόδωρα, προκάλεσαν ένα μεγάλο κύμα φυγής από τις επιχειρήσεις που ονομάστηκε «Μεγάλη Παραίτηση».
Κι αυτό με τη σειρά του δημιουργεί μια νέα γενιά εργαζομένων, τους «υπαλλήλους μπούμερανγκ», αυτούς δηλαδή που έφυγαν από μία εταιρεία και τώρα επιστρέφουν.
Ο Brian Swider, καθηγητής management στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα και ειδικός σε υπαλλήλους μπούμερανγκ, υπογράμμισε στο CNBC ότι η «απασχόληση Boomerang» αποτελεί μια αυξανόμενη τάση γενικά χάρη στην τεχνολογία που βοηθά τους ανθρώπους να παραμένουν σε επαφή με την πάροδο του χρόνου
Σκεφτείτε το: Πριν από 20 έως 30 χρόνια, αν παρατούσατε τη δουλειά σας επειδή μετακομίζατε σε μια νέα πόλη, ο διευθυντής σας πιθανόν θα έχανε επαφή, και δεν θα είχε πρόσβαση στον αριθμό σταθερού τηλεφώνου ή τη νέα σας διεύθυνση. Τώρα, οι άνθρωποι έχουν κινητά τηλέφωνα και προφίλ στο LinkedIn για να παραμείνουν συνδεδεμένοι.
Σύμφωνα με τον Swider ενισχυτικά στην τάση αυτή λειτουργεί και η εξαιρετικά σφικτή αγορά εργασίας, όπου ένας αριθμός-ρεκόρ Αμερικανών έχουν παραιτηθεί από τη δουλειά τους κατά τους μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού, και πλέον οι διευθυντές επιστρατεύουν κάθε εργαλείο πρόσληψης που διαθέτουν, ώστε να τους επαναφέρουν πίσω.
Οι υπάλληλοι μπούμερανγκ εξοικονομούν χρόνο και χρήμα στις επιχειρήσεις
Οι επιχειρήσεις έχουν πολλά κίνητρα για να επαναπροσλάβουν πρώην υπαλλήλους, ειδικά όταν πρέπει να καλύψουν πολλές κενές θέσεις άμεσα.
Πρώτον, εξοικονομούν χρόνο στις εταιρείες στρατολογώντας εργαζόμενους που είναι ήδη εξοικειωμένοι με τη δουλειά, τους ανθρώπους και την εταιρεία συνολικά. Οι πρώην υπάλληλοι χρειάζονται επίσης λιγότερο χρόνο για να ανταποκριθούν στο ρόλο τους. Είναι ακόμα πιο εύκολο να «κοινωνικοποιηθούν» με την κουλτούρα της εταιρείας και τους ανθρώπους της, προσθέτει ο Swider.
Οι διευθυντές προσλήψεων τείνουν να επικεντρώνονται στο να ζητούν από πρώην εργαζόμενους με υψηλές επιδόσεις να επιστρέψουν, επειδή υπάρχει μικρότερος κίνδυνος να φύγουν ή να μην επιτύχουν τον ρόλο σε σύγκριση με κάποιον εντελώς νέο στον οργανισμό, λέει η Abbie Shipp, καθηγήτρια διαχείρισης στο Christian University του Τέξας που ειδικεύεται στην αφοσίωση των εργαζομένων στο πέρασμα του χρόνου.
Ο χρόνος είναι χρήμα
Ο χρόνος παίζει επίσης ρόλο. Οι διευθυντές θέλουν να επαναπροσλάβουν υπαλλήλους που έλειψαν από την εταιρεία για αρκετό καιρό ώστε να έχουν αποκτήσει νέες δεξιότητες και εμπειρίες που μπορούν να επαναφέρουν στον οργανισμό, λέει ο Swider.
Ο Swider λέει ότι οι εργοδότες θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να απευθυνθούν σε άτομα που αποχώρησαν από τον οργανισμό έξι μήνες έως ένα χρόνο πριν από την πανδημία για να ελέγξουν και να δουν πώς αισθάνονται οι άνθρωποι στην τρέχουσα δουλειά τους.
Και δεδομένων των ασυνήθιστων συνθηκών της πανδημίας και του ρυθμού αλλαγής που έχουν περάσει πολλοί οργανισμοί, οι εργοδότες μπορεί να είναι πιο πρόθυμοι από το συνηθισμένο να φέρουν πίσω κάποιον που παραιτήθηκε τον τελευταίο χρόνο.
Η πράξη της επιστροφής των παλιών υπαλλήλων μπορεί να είναι μια μεγάλη ώθηση για το εμπορικό σήμα μιας εταιρείας και μπορεί ακόμη και να ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να σκέφτονται να αναζητήσουν νέες ευκαιρίες για να μείνουν στη θέση τους.
«Είναι ένα καλό μήνυμα για μια εταιρεία να να πει, ”Ακόμα κι αν φύγατε μόνοι σας και αλλάξατε γνώμη, είμαστε πρόθυμοι να φέρουμε τους ανθρώπους πίσω», λέει ο Swider.
Το μπούμερανγκ ωφελεί και τους εργαζόμενους
Φυσικά, οι εργαζόμενοι είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν σε έναν πρώην εργοδότη εάν έφυγαν με καλούς όρους. Είναι απίθανο ένας υπάλληλος να επιστρέψει εάν έφευγε επειδή ήταν δυσαρεστημένος με τον οργανισμό ή την προηγούμενη εργασιακή του εμπειρία.
