COP27: Πώς ο Τζο Μπάιντεν μπορεί να βοηθήσει στη διάσωση του πλανήτη

Ο Τζο Μπάιντεν και άλλοι ηγέτες πλούσιων χωρών θα δεχτούν πολλές αποδοκιμασίες από τις φτωχότερες χώρες όταν φτάσουν στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα στην Αίγυπτο αργότερα αυτή την εβδομάδα. Αλλά αν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών επεκτείνει τις υπάρχουσες πολιτικές του σε θέματα γεωπολιτικής, εμπορίου και κλίματος, μπορεί να αλλάξει το αφήγημα .

Ο Μπάιντεν μπορεί να προωθήσει τις «Συμπράξεις για τη μετάβαση στη δίκαιη ενέργεια» (JETP), οι οποίες στοχεύουν να επιταχύνουν την απελευθέρωση του άνθρακα από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, με χώρες όπως η Ινδία. Αυτό θα προωθήσει τα δυτικά συμφέροντα, ενώ θα σώσει τον πλανήτη.

ΦΑΚΕΛΟΣ COP27: Mπορεί να σωθεί ο πλανήτης;

Οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου θα επικρίνουν δικαίως τις πλούσιες χώρες για την αποτυχία εκπλήρωσης της υπόσχεσής τους να παρέχουν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε χρηματοδότηση για το κλίμα. Η Αμερική φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης .

Κράτη όπως το Πακιστάν θα παραπονεθούν επίσης ότι υποφέρουν ήδη από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, παρόλο που έχουν κάνει πολύ λίγα για να την προκαλέσουν. Και πάλι, η Αμερική αξίζει τη μερίδα του λέοντος της κριτικής – αν και άλλες πλούσιες χώρες και η Κίνα, η μεγαλύτερη πηγή εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου στον κόσμο, είναι επίσης μεγάλοι ένοχοι.

Πολλές χώρες, τόσο πλούσιες όσο και φτωχές, είναι επίσης δυσαρεστημένες από τον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού, τη νομοθεσία ορόσημο του Μπάιντεν για το κλίμα. Είναι υπέροχο που ο ηγέτης των ΗΠΑ επιδοτεί την ανάπτυξη καθαρής πράσινης τεχνολογίας στην Αμερική. Αλλά αυτή η νομοθεσία έχει επίσης μια στροφή προστατευτισμού, καθώς ενθαρρύνει την εγχώρια παραγωγή σε βάρος των ξένων κατασκευαστών.

Ο Μπάιντεν κινδυνεύει να αποξενώσει πιθανούς φίλους την ίδια στιγμή που τονίζει τη σημασία των συμμαχιών για τον περιορισμό της απειλής της Κίνας. Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες μειώνουν την εξάρτησή τους από σπάνιες γαίες, ηλιακούς συλλέκτες και παρόμοια που προέρχονται από την Κίνα, δεν χρειάζεται να τα κάνουν όλα αυτά στην Αμερική.
Θα είναι φθηνότερο να εξαπλωθεί η παραγωγή σε φιλικές χώρες ανάλογα με το συγκριτικό τους πλεονέκτημα. Αυτό είναι το σημείο της « υποστηρίξεως φίλων », ενός σχεδίου για τη δημιουργία εμπορικών δεσμών με συμμάχους, το οποίο υπερασπίστηκε η υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γέλεν. Το αριστερό χέρι του Μπάιντεν ξέρει τι κάνει το δεξί του;

Όλα σε ένα

Η Αμερική και άλλες πλούσιες χώρες έχουν μια σειρά από πολιτικές που θα μπορούσαν να επιταχύνουν τη δίκαιη μετάβαση στον Παγκόσμιο Νότο. Τώρα πρέπει να τα ενώσει σε ένα συνεκτικό πακέτο.

Η Ομάδα των Επτά μεγάλων βιομηχανικών χωρών έχει δημιουργήσει μια εταιρική σχέση 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων για υποδομές και επενδύσεις με τον αναπτυσσόμενο κόσμο, ως μια πράσινη εναλλακτική λύση στην Πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας.

Η Νότια Αφρική ανακοίνωσε το πρώτο JETP στην περσινή διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα – μέσω μιας συνεργασίας 8,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων με πλούσιες χώρες που υποτίθεται ότι τελικά θα ξεκλειδώσει τεράστια ποσά ιδιωτικού κεφαλαίου. Η Ινδονησία, το Βιετνάμ και η Σενεγάλη ενδέχεται να αποκαλύψουν τις δικές τους συνεργασίες αυτόν τον μήνα. Μια συμφωνία με την Ινδία είναι επίσης στα σκαριά, αν και αυτό θα διαρκέσει περισσότερο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι ώθησαν την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλες πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες να χρησιμοποιούν καλύτερα τους ισολογισμούς τους για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί το ταμείο για τη χρηματοδότηση της δίκαιης μετάβασης.

Η Αμερική και άλλες πλούσιες χώρες θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν περισσότερα δημόσια οικονομικά για να συσσωρεύσουν τρισεκατομμύρια δολάρια ιδιωτικού κεφαλαίου.

Γεωπολιτική = Κλίμα

Ο γεωπολιτικός κίνδυνος της αδράνειας είναι τεράστιος. Εάν η Αμερική και άλλες πλούσιες χώρες δεν εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους προς τον Παγκόσμιο Νότο, οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν θα δεχτούν να κολλήσουν στη φτώχεια.

Κάποιοι θα στραφούν στην Κίνα. Κάποιοι θα πάρουν τον βρόμικο δρόμο της ανάπτυξης. Και εκατομμύρια πολίτες τους θα καταφύγουν σε πλούσιες πιο δροσερές χώρες για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την κλιματική καταστροφή. Αυτό θα ανάψει τις φλόγες του μεγαλομανούς εθνικισμού στην Ευρώπη και την Αμερική.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν θέλουν απλώς να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή. Θέλουν να βγουν από τη φτώχεια και να δημιουργήσουν καλές θέσεις εργασίας. Είναι προς το συμφέρον της Αμερικής να τους βοηθήσει. Αυτό σημαίνει άνοιγμα εμπορικών ευκαιριών και μεταφορά τεχνολογίας, καθώς και επένδυση στις πράσινες βιομηχανικές επαναστάσεις τους.

Αυτό, φυσικά, θα κοστίσει χρήματα. Οι αναπτυσσόμενες και οι αναδυόμενες οικονομίες, εξαιρουμένης της Κίνας, χρειάζονται 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε επενδύσεις ετησίως, σύμφωνα με νέα έκθεση του Ιδρύματος Ροκφέλερ. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτού θα πρέπει να προέλθει από ιδιώτες επενδυτές, αν και η Αμερική και άλλες πλούσιες χώρες πρέπει να χρησιμοποιήσουν περισσότερα δημόσια οικονομικά για να ξεκλειδώσουν αυτό το κεφάλαιο.

Αλλά μπορεί να υπάρχουν μεγάλες αποδόσεις σε αυτή την επένδυση. Και το κόστος είναι ασήμαντο σε σύγκριση με την καταπολέμηση ενός ολοκληρωτικού Ψυχρού Πολέμου, πόσο μάλλον ενός θερμού, με την Κίνα.

Ινδία, το μεγάλο στοίχημα

Το JETP με τη Νότια Αφρική εστιάζει στην ενέργεια. Η χώρα παράγει και καταναλώνει τεράστιες ποσότητες άνθρακα. Χρειάζεται λοιπόν οικονομική βοήθεια για να κλείσει ανθρακωρυχεία και σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, να επανεκπαιδεύσει τους εργαζόμενους και να ενισχύσει την ανανεώσιμη ενέργεια.

Η ενέργεια θα είναι ο πυρήνας και άλλων JETP. Η Ινδονησία, για παράδειγμα, παράγει και καταναλώνει πολύ άνθρακα, ενώ το Βιετνάμ είναι μεγάλος χρήστης.

Άλλες χώρες, όπως το Μπαγκλαντές, υποφέρουν από υπερβολική εξάρτηση από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων. Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία υπήρξαν εκτεταμένες διακοπές ρεύματος .

Χρειάζεται βοήθεια για να επιταχυνθεί η εξάπλωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Αλλά η ενέργεια δεν είναι όλη η ιστορία. Οι χώρες πρέπει επίσης να μεταμορφώσουν τη γεωργία, τις μεταφορές, τη βαριά βιομηχανία και τις κατασκευές. Και χρειάζονται βοήθεια για να προσαρμοστούν στις καταστροφές της κλιματικής αλλαγής.

Η εκλογή του Λουίς Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα ως προέδρου της Βραζιλίας σημαίνει ότι υπάρχει τώρα μια μεγάλη ευκαιρία να σωθούν τα τροπικά δάση του κόσμου και να γίνουν οι γεωργικές πρακτικές πιο φιλικές προς το κλίμα. Η δασοκομία και οι χρήσεις γης πρέπει να κατέχουν κεντρική θέση στις εταιρικές σχέσεις με την Ινδονησία και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Η Ινδία, ο τρίτος μεγαλύτερος εκπομπός αερίων του θερμοκηπίου στον κόσμο, είναι το καλύτερο παράδειγμα του γιατί είναι απαραίτητη η κοινή σκέψη. Χρησιμοποιεί πολύ άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας, γιατί παράγει πολύ λίγο πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Ο Ναρέντρα Μόντι έχει επίσης τεράστιες φιλοδοξίες στην ηλιακή ενέργεια και άλλες καθαρές τεχνολογίες όπως το πράσινο υδρογόνο. Ο Ινδός πρωθυπουργός θέλει να τα εξάγει καθώς και να τα χρησιμοποιήσει στη χώρα του. Η Ινδία βλέπει μια ευκαιρία να εκτοπίσει την Κίνα σε ορισμένες από τις αλυσίδες εφοδιασμού της πράσινης βιομηχανικής επανάστασης. Και έχει αρκετούς μεγάλους βιομήχανους, συμπεριλαμβανομένων των Gautam Adani και Mukesh Ambani, που στοιχηματίζουν πολύ σε αυτό.

Εάν η Αμερική και άλλες πλούσιες χώρες διαπραγματευτούν έναν μετασχηματισμό ολόκληρης της οικονομίας με την Ινδία, θα σκοτώσουν δύο πουλιά με μια πέτρα. Θα βοηθήσουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και θα απογαλακτιστούν από την υπερβολική εξάρτηση από την Κίνα. Αφού ο Μπάιντεν αποχωρήσει από το COP27, θα κατευθυνθεί στην Ινδονησία για τη Σύνοδο Κορυφής της Ομάδας των 20 μεγάλων οικονομιών. Τώρα είναι η ώρα να σκεφτεί χωρίς παρωπίδες και να ενεργήσει με τόλμη.

REUTERS BREAKINGVIEWS