Πρόσωπα και Γεγονότα της εβδομάδας που πέρασε μέσα από αναρτήσεις για έξυπνους δήμους και για φωτοβολταϊκά δίχως στέγη

Τα κορυφαία θέματα στην ατζέντα των ηγετών αλλά και των εκπροσώπων των θεσμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η έκτακτη σύνοδος κορυφής στις ιστορικές Βερσαλλίες παρά τις διαφωνίες και τις ενστάσεις έδειξε ότι ο δρόμος των Ευρωπαϊκών λύσεων – ακόμη και εκείνου του Κοινού Δανεισμού- έχει ανοίξει και θα παραμείνει ανοικτός. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα είναι ούτε παρατηρητής, ούτε σχολιαστής αλλά δρών οργανισμός παρέμβασης και διαμόρφωσης των εξελίξεων.

Ο Δήμος Τρικκαίων είναι ένας από τους 17 επιλέξιμους δήμους από όλη τη χώρα για το πρόγραμμα Smart Cities προωθεί το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (16 δήμοι άνω των 100 χιλιάδων συν τα Τρίκαλα για λόγους επιδόσεων τα τελευταία χρόνια στον τομέα της καινοτομίας).

Ο δήμαρχος Τρικκαίων – και πρόεδρος της ΚΕΔΕ- Δημήτρης Παπαστεργίου, οπαδός της διαφάνειας και της διαρκούς λογοδοσίας σπεύδει με μια ανάρτηση του στα social media (το κείμενο εδώ είναι από την ανάρτηση στο Instagram) να μας ενημερώσει για το σχέδιο που έχει ήδη υποβάλλει στο πλαίσιο του προγράμματος.

Στην ανάρτηση διαβάζω: «Ο κόσμος μας αλλάζει. Οι πόλεις μας προφανώς δεν μπορούν να μείνουν οι ίδιες.

Οι πόλεις μας πρέπει να μετασχηματιστούν, να επανεκκινηθούν και να φέρουν τους πολίτες τους και πάλι δίπλα τους, να τους πάρουν μαζί τους, να τις εμπιστευτούν και να συμμετέχουν, να ζουν και όχι απλά να κατοικούν σε αυτές, να μοιραστούν μαζί τους το ίδιο όραμα.

Με γνώμονα το παραπάνω, η ομάδα του Δήμου Τρικκαίων κατέθεσε την προηγούμενη εβδομάδα το πλάνο της ενόψει της πρόσκλησης του ταμείου Ανάκαμψης για τις Smart Cities, πρόγραμμα από το οποίο ο Δήμος διεκδικεί 6,9 εκ. €

Τα έργα που ο Δήμος Τρικκαίων προτείνει, έχουν αυτό ακριβώς ως σκοπό. Να μειώσουν το κενό ανάμεσα σε πολίτες και πόλεις και μέσω αυτών, οι πολίτες να νιώσουν πως ζουν σε πόλεις που τους σκέφτονται, νοιάζονται για αυτούς, προνοούν, προλαμβάνουν, αντιλαμβάνονται αλληλοεπιδρούν.

Γιατί τελικά έξυπνες πόλεις είναι αυτό ακριβώς, οι πόλεις που σκέφτονται. Σκέφτονται τους πολίτες, το περιβάλλον, το μέλλον.

Η επανεκκίνηση των Τρικάλων ξεκινά με τα παρακάτω έργα, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών της πόλης, με την τεχνολογία ως μέσο και όχι ως σκοπό, με τον πολίτη σε πρώτο πλάνο και όχι ως απλό θεατή».

Περισσότερα μπορείτε να βρείτε εδώ: https://trikalacity.gr/restart-mai-city-to-psifiako-mellon-toy-d-trikkaion-meso-toy-tameioy-anakampsis/

Φωτοβολταϊκά δίχως στέγη

Με τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος να έχουν σχεδόν τετραπλασιαστεί εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης, η ενδεικνυόμενη λύση για την αντιμετώπιση των μεγάλων αυξήσεων είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από την τεχνολογία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Η εταιρεία ενέργειας ΗΡΩΝ, έχει σχεδιάσει και παρέχει από τις αρχές του 2021 το καινοτόμο εργαλείο ΗΡΩΝ ΕΝ.Α που απευθύνεται σε όλους τους καταναλωτές που είναι πελάτες της.

Πρόκειται για μία ολοκληρωμένη λύση που δίνει τη δυνατότητα στους καταναλωτές να «παράγουν» την ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζονται, χωρίς, μάλιστα, να μπαίνουν στη χρονοβόρα και πολύ πιο κοστοβόρα εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού στη στέγη.

Η διαφορά σε σχέση με τις εναλλακτικές λύσεις φωτοβολταϊκών που υπάρχουν στην αγορά, δηλαδή του ενεργειακού συμψηφισμού (net metering) και «φωτοβολταϊκά στη στέγη», είναι πως οι καταναλωτές με το ΗΡΩΝ ΕΝ.Α. δεν χρειάζεται να εγκαταστήσουν ηλιακά πάνελ στη στέγη τους. Με το ΗΡΩΝ ΕΝ.Α αποκτούν την ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζονται για την κατανάλωσή τους, χρησιμοποιώντας τα φωτοβολταϊκά του ΗΡΩΝΑ και της ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, μέχρι και για 20 έτη.

Ανάλογα με το ποσό συμμετοχής τους στο ΗΡΩΝ ΕΝ.Α, η αξία της παραγόμενης καθαρής ενέργειας,τούς επιστρέφεται μέσω έκπτωσης στο λογαριασμό τους. Αρκεί να αναφερθεί πως με συμμετοχή 1.000 ευρώ, που αντιστοιχεί σε παραγωγή ρεύματος 1.500 kWh, η ετήσια έκπτωση για το 2021 ανήλθε στα 150 ευρώ, δηλαδή είχε «απόδοση» 15%. Για το 2022, οι αναλυτές εκτιμούν ότι η προαναφερόμενη «απόδοση» θα σκαρφαλώσει στο 30%, καθώς το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας αναμένεται να παραμείνει σε υψηλά επίπεδα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Φόροι και Καύσιμα

Ένα από τα θέματα της εβδομάδας που «έπαιξε» στα media (παραδοσιακά και νέα) αλλά στα κοινωνικά δίκτυα ήταν το ζήτημα με τη φορολογία των καυσίμων. Από την πλευρά της κυβέρνησης, στη πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης μέσω επιχειρημάτων βρέθηκε ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος. Από ανάρτηση του στο fb διαβάζω: «Γιατί η μείωση της φορολογίας στα καύσιμα δεν είναι ούτε ρεαλιστική ούτε δίκαιη ως λύση;

Η διεθνής ενεργειακή κρίση και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχουν εκτοξεύσει τις διεθνείς και εγχώριες τιμές καυσίμων κίνησης και θέρμανσης. Η άνοδος των τιμών προκαλεί ίλιγγο και ανησυχία σε όλους μας και ειδικά στους πιο ευάλωτους. Είναι αλήθεια επισης πως το 60% της τελικής τιμής καταναλωτή στα καύσιμα κίνησης στην Ελλάδα οφείλονται στον ΦΠΑ και τον ειδικό φόρο κατανάλωσης.

Κάποιοι ζητούν, λοιπόν, εύλογα (και κάποιοι άλλοι πονηρά και ανεύθυνα) τη μείωσή τους ως μέτρο αντιμετώπισης της ακρίβειας.

Ας δούμε πόσο ρεαλιστικό και κατάλληλο είναι αυτό ως μέτρο ελάφρυνσης των εισοδημάτων ειδικά στη χώρα μας, με τις ιδιαιτερότητες που έχουν τα δημόσια οικονομικά μας (υψηλό χρέος και υποχρέωση για πρωτογενές πλεόνασμα που να μειώνει ετησίως το χρέος) αλλά και τη σύνθεση των φορολογικών εσόδων και της φορολογικής βάσης.

Η μεγάλη φορολογική επιβάρυνση των καυσίμων στη χώρα μας συμβαίνει για δυο λόγους. Πρώτον, λόγω της περιορισμένης φορολογικής βάσης, δηλαδή των εισοδημάτων που φορολογούνται άμεσα κάθε χρόνο. Αυτό σημαίνει πως τα φορολογικά έσοδα που χρηματοδοτούν σχολεία, νοσοκομεία, ασφάλεια και άμυνα, προέρχονται σε μεγαλύτερο βαθμό από την έμμεση φορολογία αγαθών και υπηρεσιών παρά από την άμεση φορολογία των εισοδημάτων.

Τα έσοδα από τον ΕΦΚ και τον ΦΠΑ στα καύσιμα αποτελούν το 33% των συνολικών εσόδων ΦΠΑ και περίπου το 12% των συνολικών φορολογικών εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού σε ετήσια βάση. Αποτελούν επομένως σημαντικό μέρος των εσόδων του προϋπολογισμού. Οποιαδήποτε παρέμβαση στους συντελεστές στην παρούσα συγκυρία θα πρέπει να γίνει με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο. Παρεμβαίνοντας μόνο στους έμμεσους φόρους δημιουργείται σημαντική τρύπα στα δημόσια έσοδα που θα πρέπει να καλυφθεί από αλλού με πρόσθετη φορολογία.

Αποτελεί στόχο της κυβέρνησης, και ήδη καταγράφεται πρόοδος προς την κατεύθυνση αυτή, η σύνθεση των δημοσίων εσόδων να μεταβληθεί και να προσεγγίσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο εντός ενός περιβάλλοντος επιταχυνόμενης οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό συντελείται ήδη με την επέκταση των ηλεκτρονικών πληρωμών και τους διασταυρωτικούς ελέγχους για την αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων. Είναι ωστόσο μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και δεν επιτυγχάνεται από τη μια μέρα στην άλλη.

Με δεδομένη, λοιπόν, την σημερινή σύνθεση των δημοσίων εσόδων, μια άμεση μείωση της έμμεσης φορολογίας θα στερήσει κρίσιμα έσοδα από το κράτος για τη χρηματοδότηση βασικών δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών και θα οδηγήσει σε περαιτέρω δημόσιο δανεισμό και άρα διόγκωση του ελλείμματος και του χρέους.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η κυβέρνηση κατευθύνει τον διαθέσιμο δημοσιονομικό χώρο στη μείωση συγκεκριμένων φόρων που ενισχύουν το διαθέσιμο εισόδημα και ταυτόχρονα στηρίζουν την υγιή ανάπτυξη της οικονομίας και της απασχόλησης. Αυτό έχει γίνει με τη μείωση τουλάχιστον 30 φόρων τα τελευταία δυο χρόνια, δηλαδή με τη μείωση της φορολογίας σε εργασία και κεφάλαιο και όχι στις εισαγωγές (δλδ και στα καύσιμα κίνησης) αλλά και με τη στοχευμένη επιδοματική στήριξη των χαμηλότερων εισοδημάτων.

Μείωση της φορολογίας των καυσίμων ισοδυναμεί με επιδότηση των εισαγωγών, δηλαδή των οικονομιών άλλων χωρών που παράγουν καύσιμα, και μάλιστα, με τρόπο που δεν θα είναι στοχευμένος στα πιο αδύναμα στρώματα.

Η μείωση του ΦΠΑ ή του ΕΦΚ στα καύσιμα είναι ένα οριζόντιο μέτρο που έχει μεγάλο δημοσιονομικό κόστος (ετησίως αποφέρουν περίπου 6 δις ευρώ στα ταμεία), με εξαιρετικά αβέβαιο αποτέλεσμα για το κατά πόσο θα φτάσει τελικά στον καταναλωτή για να υποστηρίξει τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά.

Επιπλέον, ως οριζόντιο μέτρο θα ωφελήσει περισσότερο τους πλουσιότερους που καταναλώνουν περισσότερη βενζίνη από τους φτωχότερους για τους οποίους η διαφορά θα είναι οριακή.

Αν κάτι μας δίδαξε η δεκαετής κρίση χρέους με τις σκληρές και άδικες πολιτικές λιτότητας είναι ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και πειθαρχημένοι με τα έσοδα, τις δαπάνες, τον δανεισμό του κράτους και το μείγμα φορολογικής πολιτικής που οδηγεί σε έναν ενάρετο κύκλο οικονομικής ανάπτυξης. Τα μέτρα στήριξης πρέπει να είναι πάντοτε συμβατά με τις αντοχές της οικονομίας και στοχευμένα σε όσους τα έχουν πραγματικά ανάγκη.

Επομένως, η μείωση της φορολογίας καυσίμων ως μέτρο κρίνεται αναποτελεσματικό για την αντιμετώπιση του προβλήματος και όσοι το υποστηρίζουν θα πρέπει να εξηγήσουν:

*ποιοι φόροι προτείνουν να αυξηθούν συμπληρωματικά, και

* αν υποστηρίζουν τον πρόσθετο εξωτερικό δανεισμό της χώρας που οδηγεί σε διεύρυνση ελλείμματος και χρέους και πιθανώς σε ένα νέο κύκλο σκληρής οικονομικής εποπτείας και μνημονίων.

Σημαίνουν όλα αυτά πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για την ελάφρυνση των εισοδημάτων από το πρωτοφανές, διεθνές κύμα ακρίβειας που πλήττει και τη χώρα μας; Σε καμία περίπτωση. Ήδη κάνουμε πολλά από το φθινόπωρο και θα συνεχίσουμε να κάνουμε και άλλα όσο διαρκεί αυτή η κρίση.

* Έχουν διατεθεί περισσότερα από 2 δισ ευρώ σε νοικοκυριά, επιχειρήσεις και αγρότες για να καλυφθεί μέρος των αυξήσεων. Είναι αρκετά; Όχι και γι’αυτό θα ανακοινωθεί πρόσθετο πακέτο μέτρων την επόμενη εβδομάδα. Το ταμείο ενεργειακής μετάβασης θα επιδοτεί για όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

*Έχουν ψηφιστεί και εφαρμόζονται ειδικές διατάξεις με υψηλά πρόστιμα για τον έλεγχο της αισχροκέρδειας σε όλους τους κρίκους της ενεργειακής αλυσίδας -παραγωγοί ενέργειας, εμπορία και λιανικά σημεία πώλησης- ώστε με κοστολογική ανάλυση να προκύπτει αν κάποια επιχείρηση έχει αυξήσει τα περιθώρια κέρδους της περισσότερο από την περίοδο προ της ενεργειακής κρίσης».