Μέτρα κατόπιν εορτής (!) 

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές  σκέψεις με αφορμή τα τελευταία περιοριστικά μέτρα για την αναχαίτιση της πανδημίας και της επέλασης της μετάλλαξης Ομικρον.

Όπως φαντάζομαι θα μάθατε,  θα ισχύσουν από τις 3 Ιανουαρίου.  Ξέρετε ποιο είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό διαβάζοντάς τα; Πως πρόκειται για μέτρα κατόπιν εορτής. Ναι, καλά διαβάσατε. Για μέτρα κατόπιν εορτής. Μα κυριολεκτικά όμως…

Άκουσα τον αρμόδιο υπουργό να λέει πως « τυχόν μέτρα πριν την Πρωτοχρονιά, θα οδηγούσαν στη μεταφορά της διασκέδασης σε σπίτια προκαλώντας μεγαλύτερα προβλήματα…».

Τι είναι πιο επικίνδυνο;

Αλήθεια τώρα, το πιστεύετε; Τι είναι πιο επικίνδυνο για τη διασπορά του κορωνοϊού; Το να μαζευτούν σε ένα σπίτι 5, 10 άτομα που γνωρίζονται μεταξύ τους – άρα, κατά κανόνα, ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλον-, και αφού πρώτα κάνουν το τεστ για να γιορτάσουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ή να διασκεδάζουν εκατοντάδες,  και βάλε, θαμώνες σε έναν κλειστό χώρο; Που υπάρχει συγχρωτισμός;  Εσείς τι λέτε;

Σε μια εποχή όπου  χώρες με πολύ ισχυρά συστήματα υγείας αυστηροποιούν τα μέτρα κατά του κορωνοϊού ή επιβάλλουν mini lockdown, εμείς τι μήνυμα περνάμε; Να σας πω εγώ: διασκεδάστε γιατί από τη Δευτέρα θα σας …«κλείσουμε». Η λέξη κλείσιμο όπως είδατε μπήκε σε εισαγωγικά, έτσι,  για να μην υπάρξουν παρερμηνείες. Και ο νοών νοείτω…

Δεν είμαι ειδικός, το λέω και το ξαναλέω, αλλά μέσα σε αυτήν την τρέλα που ζούμε θεωρώ πως η κοινή λογική είναι ένα πολύ σοβαρό όπλο για να βγούμε από αυτήν την κατάσταση, και δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο.

Ξεκαθαρίζω τη θέση μου. Δεν θέλω να κλείσουν τα μαγαζιά και να μείνουν χωρίς δουλειά οι άνθρωποι στους χώρους της διασκέδασης και της εστίασης. Αρκετή ζημιά έχουν υποστεί έως τώρα. Όμως θα ήθελα να σταθώ σε ένα θέμα/μέτρο για το οποίο δεν διάβασα τίποτα. Τι μας λένε όλα αυτά τα χρόνια οι ειδικοί; Πως πρέπει να κρατάμε αποστάσεις. Είτε είμαστε όρθιοι  και συνομιλούμε, είτε καθόμαστε στα τραπέζια.

Προσωπικά επειδή συνηθίζω να πηγαίνω στα ίδια μαγαζιά πριν και κατά τη διάρκεια του κορωνοϊού, δεν έχω δει καμία διαφορά στη διαμόρφωση των θέσεων των τραπεζιών. Ούτε στην Αθήνα, ούτε στα νησιά το καλοκαίρι.

Ο κόσμος κάθεται στα τραπέζια ή στις καρέκλες;

Θα σας δώσω δυο παραδείγματα: πριν από μερικές μέρες, πήγαμε με την οικογένειά μου στη Βουλιαγμένη σε ένα σχεδόν άδειο μαγαζί για καφέ. Στην είσοδο, μας ζήτησαν –και ορθώς- τις βεβαιώσεις εμβολιασμού, και στη συνέχεια καθίσαμε σε ένα τραπέζι.

Μετά από λίγο κάθισε στο διπλανό τραπέζι ένα ζευγάρι και η πλάτη της διπλανής κυρίας ακουμπούσε την πλάτη της συζύγου μου. Όταν ρώτησα τους υπεύθυνους γιατί συμβαίνει αυτό και δεν κρατούνται οι αποστάσεις,  μού απάντησαν πως μετράνε την απόσταση από τραπέζι σε τραπέζι και όχι από καρέκλα σε καρέκλα. Εύλογη απορία: ο κόσμος κάθεται στα τραπέζια ή στις καρέκλες;

Ίδιο σκηνικό και τη 2η μέρα των Χριστουγέννων σε καφέ στον Φλοίσβο. Στον εξωτερικό χώρο του καφέ δεν έπεφτε καρφίτσα, με τα τραπέζια στην ίδια θέση που βρίσκονται τα τελευταία 10 χρόνια. Και μετά μας φταίει η μουσική και οι όρθιοι πελάτες;

Αλήθεια μήπως έχασα επεισόδια; Ο κορωνοϊός μεταδίδεται με τη μουσική; Ξέρω, θα μου πείτε πως με τη δυνατή μουσική είμαστε αναγκασμένοι να μιλάμε πιο δυνατά, άρα…  Γνωστά όλα αυτά, υπάρχει όμως και ο διακόπτης που ρυθμίζει την ένταση. Τόσο απλά… Και μια απορία: ο κορωνοϊός μεταδίδεται πιο δύσκολα έως τα μεσάνυχτα και μετά  παίρνει φόρα και τα σαρώβει όλα; Στο νυχτερινό ωράριο διασκέδασης αναφέρομαι…

Ποτέ μου δεν κατάλαβα αυτή την πρεμούρα –ιδίως  με τον κορωνοϊό- να γιορτάζουμε (σαν να μην …υπάρχει αύριο) τα Χριστούγεννα και τώρα την Πρωτοχρονιά. Και μετά, τρέχουμε να πάρουμε μέτρα για να ανακόψουμε το κύμα…

Και κάτι για τους μαγαζάτορες. Τι είναι προτιμότερο, να δουλεύουν όλο το χρόνο, έστω και με λιγότερους πελάτες, ή να δουλέψουν καλά μερικές μέρες και να μετά να τους κλείσουν;

Προσωπικά συμμερίζομαι απόλυτα την άποψη/θέση του κορυφαίου επιδημιολόγου των ΗΠΑ και συμβούλου του Λευκού Οίκου ‘Αντονι Φάουτσι που κάλεσε τους Αμερικανούς να ακυρώσουν τα πάρτι που έχουν κανονίσει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς…

Το κύμα όπου να’ναι σκάει…

Δυστυχώς κύριοι, το κύμα όπου να ‘ναι σκάει πάνω μας. Και ο εχθρός είναι ήδη στην πόλη. Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ…

Νοιώθω όμως την ανάγκη απέναντι σε όλους εσάς που κάνατε τον κόπο να  διαβάσετε μέχρι τέλος το κείμενο, να πω, πως η προσωπική κριτική που ασκείται στα νέα μέτρα, δεν ασκείται επειδή τώρα το θέμα «πουλάει»…

Πολύ πριν σκάσει το κύμα, έχει ασκηθεί μέσα από αυτήν την στήλη κριτική από  τα διφορούμενα μηνύματα του εμβολιασμού που έκαναν πολύ κόσμο να πιστέψει πως τελειώσαμε με τον κορωνοϊό,  μέχρι το πως φθάσαμε έως εδώ, και όχι μόνο… Μια απλή αναζήτηση θα σας πείσει. Για όσους δεν διαθέτετε τον απαιτούμενο χρόνο, παραθέτω ενδεικτικά ορισμένους μόνο από τους τίτλους των δημοσιευμάτων (*)

Στο μεταξύ, εύχομαι σε όλους Καλό 2022 και να προσέχετε…

—————–

(*) Σχετικά δημοσιεύματα

–Εγώ ο ακάλυπτος… 

-Έχουμε  πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας… 

-Το …πέπλο του κορωνοϊου, το τέλος της πρόληψης και η γέννηση της άλλης πανδημίας 

-Τι είδα στα Κύθηρα 

-Πήραμε τη ζωή μας πίσω; 

-Πως ήταν η ζωή στην πανδημία παππού; 

-Δεν χρειάζομαι προνόμια, ασφάλεια θέλω… 

-«Fake (;) καραντίνα και «fake» (;) κανονικότητα… 

-Οι … τρύπες των self tests 

-Το φιλί του ναύτη και το …τέλος (;) του κορωνοϊού…