Η προσπάθεια επιβράδυνσης του πληθωρισμού στις ΗΠΑ είναι ενδεχόμενο να έχει ανοίξει την πόρτα στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) για την άμβλυνση περαιτέρω αυξήσεων στα επιτόκια, αλλά οι υπεύθυνοι καθορισμού της πολιτικής της τράπεζας δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν μία σφιχτή νομισματική πολιτική, μέχρι την πλήρη υποχώρηση των πιέσεων από τις αυξήσεις των τιμών.
Η νομισματική πολιτική
Μία χθεσινή αναφορά του υπουργείου Εργασίας των ΗΠΑ έδειξε ότι οι τιμές καταναλωτή (CPI) δεν αυξήθηκαν καθόλου τον Ιούλιο σε σύγκριση με τον Ιούνιο και αυτό είναι μόλις ένα βήμα μιας μακρόχρονης διαδικασίας σύμφωνα με τους υπεύθυνους νομισματικής πολιτικής της Fed, με μία αγορά εργασίας στο κόκκινο, αλλά και τις τιμές των μετοχικών τίτλων να αυξάνονται, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η αμερικανική οικονομία χρειάζεται περισσότερα από αυτά που θα δρομολογήσουν οι υψηλές τιμές δανεισμού, προκειμένου να εξομαλυνθεί.
Διαβάστε επίσης: Μοχάμεντ Ελ-Εριάν: Παραμένει ο κίνδυνος της ύφεσης για τις ΗΠΑ
Η Fed είναι «πολύ, πολύ μακριά από την ανακοίνωση μιας νίκης» κατά του πληθωρισμού, δήλωσε ο Νίιλ Κασκάρι πρόεδρος της Fed στη Μινεάπολη, σε μία ομιλία που έκανε στη διάσκεψη Aspen Ideas Conference, παρά τα ευπρόσδεκτα νέα για την αναφορά σχετικά με την πορεία του δείκτη τιμών καταναλωτή.
Τα επιτόκια
Ο Κασκάρι είπε ότι «δεν έχει δει τίποτα που αλλάζει» την ανάγκη για την πολιτική αύξησης των επιτοκίων από την Fed στο 3,9% από το τέλος της χρονιάς και στο 4,4% από το τέλος του 2023.
Τα επιτόκια βρίσκονται επί του παρόντος, στην περιοχή του 2,25% με 2,50%.
Ο Κασκάρι είναι σίγουρα ένα από τα πιο επιθετικά στελέχη της Fed, καθώς οι περισσότεροι από τους 18 συναδέλφους του πιστεύουν ότι μία λιγότερο σφιχτή πολιτική ίσως θα επαρκούσε προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για τον καλύτερο έλεγχο των τιμών.
Χαρακτηρίζοντας την αύξηση του πληθωρισμού «μη αποδεκτή», ο Τσαρλς Έβανς, πρόεδρος της Fed στο Σικάγο, δήλωσε ότι πιστεύει πως η Fed είναι πιθανό να χρειαστεί να οριοθετήσει την πολιτική των επιτοκίων της στο 3,25-3,5% αυτή τη χρονιά και στο 3,75%-4% από τα τέλη της επόμενης χρονιάς, ευθυγραμμιζόμενη με τις προθέσεις του πρόεδρου της τράπεζας Τζερόμ Πάουελ κατά τη συνεδρίαση της διοίκησης της τον Ιούλιο.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Latest News
Ισχυρό ξεκίνημα για την Inditex στην εορταστική περίοδο
Η Inditex φαίνεται πως πηγαίνει καλύτερα μετά τα αποτελέσματα τρίτου τριμήνου τα οποία ήταν κάτω από τις προβλέψεις
Economist: Στην πεντάδα του χρυσού «μεταλλίου» για το 2024 η Ελλάδα [πίνακες]
Η καθιερωμένη ανάλυση του Economist για το ποια οικονομία τα πήγε καλύτερα το έτος που ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες
Reuters: Το κενό ηγεσίας επιδεινώνει την οικονομική δυσπραγία της Ευρώπης
Αν και η Ευρώπη υπερηφανεύεται για την ανοικτή οικονομία της, οι πιο άμεσες προκλήσεις εντοπίζονται στο εμπόριο, αναφέρει το Reuters
Περιστέρια και γεράκια στην ΕΚΤ - Όταν η βασική διαφωνία δεν είναι στα επιτόκια
Την Πέμπτη πραγματοποιείται η τελευταία για φέτος συνεδρίαση της ΕΚΤ - Τα στοιχήματα για τα επιτόκια
Η οικονομική πολιτική του Τραμπ θα φέρει «καταστροφή», προειδοποιεί ο Μπάιντεν
Ο Τζο Μπάιντεν προειδοποίησε εναντίον της εφαρμογής του προγράμματος Project 2025 που φέρεται να ενστερνίζεται ο Ντόναλντ Τραμπ
Είναι ένας ανταγωνιστικός κόσμος - Ποιοι πληρώνονται καλύτερα σήμερα;
Η διεθνής αγορά εργασίας αναγκάζει ορισμένες εταιρείες να πληρώνουν περισσότερα σε... φθηνότερες περιοχές
Πώς οι κινεζικές αεροπορικές βρέθηκαν να κυριαρχούν στις πτήσεις από Ευρώπη σε Ασία
Οι κινεζικές αεροπορικές εκμεταλλεύονται τις ρωσικές αντι-κυρώσεις και επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους
Το κεφάλαιο για το λίθιο στη συμφωνία ΕΕ - Mercosur που πέρασε «στα ψιλά»
Αναλυτές της ολλανδικής τράπεζας ING δήλωσαν ότι η σημασία των κρίσιμων πρώτων υλών
Merger Monday: Σε μία ημέρα έκλεισαν deals 35 δισ. δολαρίων
Η επανεκλογή Τραμπ προκαλεί ευφορία στις επιχειρήσεις και τονώνει εξαγορές και συγχωνεύσεις
Η φιλοδοξία του Τραμπ να γίνει ο απόλυτος βαρόνος του πετρελαίου ίσως αποδειχθεί ένα όνειρο - Ανάλυση Economist
Η φιλοδοξία του Ντόναλντ Τραμπ να γίνει ο απόλυτος βαρόνος του πετρελαίου μπορεί να αποδειχθεί ένα όνειρο, καταλήγει ο Economist