Ναυτιλία: Οι δυσκολίες στα λιμάνια της Αφρικής

Οι ναυτιλιακές εταιρείες που αναγκάζονται να πλεύσουν γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας ώστε να αποφύγουν τις επιθέσεις των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα αντιμετωπίζουν δύσκολες επιλογές για το πού θα ελλιμενιστούν και πού θα ανεφοδιαστούν, καθώς τα αφρικανικά λιμάνια μαστίζονται από τη γραφειοκρατία, την κυκλοφοριακή συμφόρηση και τις κακές εγκαταστάσεις.

Σύμφωνα με αναλυτές, τους οποίους επικαλείται το Reuters, εκατοντάδες μεγάλα σκάφη επαναδρομολογούν τις ρότες τους γύρω από το νότιο άκρο της Αφρικής, μια μακρύτερη διαδρομή που προσθέτει 10-14 ημέρες ταξίδι, για να γλιτώσουν από επιθέσεις με drone και πυραύλους από τους Χούθι της Υεμένης, που έχουν εκτινάξει τις τιμές του πετρελαίου αλλά και τους ναύλους.

Οι επιθέσεις από μαχητές που υποστηρίζονται από το Ιράν έχουν διαταράξει το διεθνές εμπόριο μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, της συντομότερης ναυτιλιακής διαδρομής μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα έκτο της παγκόσμιας κυκλοφορίας.

Μέχρι και 2.000 δολ. ακριβότερη η μεταφορά ενός «κουτιού» διά θαλάσσης

Τα μεγάλα λιμάνια της Νότιας Αφρικής, συμπεριλαμβανομένου του Durban, ενός από τα μεγαλύτερα της Αφρικής όσον αφορά τον όγκο των εμπορευματοκιβωτίων που διακινούνται, καθώς και τα λιμάνια του Κέιπ Τάουν και του Ngqura είναι μεταξύ αυτών με τις χειρότερες επιδόσεις παγκοσμίως, σύμφωνα με δείκτη της Παγκόσμιας Τράπεζας 2022 που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Μάιο.

Δύσκολη κατάσταση

«Ακόμη και στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται τώρα το Durban, εξακολουθεί να είναι το πιο προηγμένο και μεγαλύτερο λιμάνι στην Αφρική, επομένως τα πλοία που επαναδρομολογούνται σε όλη την ήπειρο έχουν πολύ περιορισμένες επιλογές για αγκυροβόληση για αναπλήρωση», δήλωσε στο Reuters ο Alessio Lencioni, σύμβουλος εφοδιαστικής αλυσίδας.

Άλλα μεγάλα αφρικανικά λιμάνια βαθέων υδάτων κατά μήκος της διαδρομής του Ακρωτηρίου, όπως η Μομπάσα στην Κένυα και το Νταρ ες Σαλάμ στην Τανζανία είναι πολύ ανεπαρκώς εξοπλισμένα για να χειριστούν την αναμενόμενη κίνηση τις επόμενες δύο εβδομάδες, είπε ο Lencioni.

Η Maersk μάλιστα, δήλωσε ότι τα πλοία που θα κινηθούν γύρω από το Ακρωτήριο θα προσπαθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο να εφοδιαστούν με καύσιμα στην προέλευση ή τον προορισμό τους.

«Σε περίπτωση που υπάρχει ανάγκη ανεφοδιασμού καυσίμων καθ’ οδόν, θα αποφασιστεί κατά περίπτωση, με το Walvis Bay (Ναμίμπια) ή το Port Louis (Μαυρίκιος) να είναι οι κορυφαίες επιλογές», είπε ένας εκπρόσωπος της εταιρείας στο Reuters.

Το ακρωτήριο των… καταιγίδων

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, οι δύσκολες καιρικές συνθήκες που είναι εξαιρετικά συνηθισμένες στο «Ακρωτήρι των Καταιγίδων» καθώς και στο επιρρεπές σε κυκλώνες κανάλι της Μοζαμβίκης, σημαίνει ότι τα πλοία θα μπορούσαν να καίνε τα καύσιμά τους πιο γρήγορα, καθιστώντας τις υπηρεσίες ανεφοδιασμού κρίσιμες.

«Στη Σιγκαπούρη, παραδίδουμε μεγαλύτερους όγκους καυσίμων σε πλοία που θα πραγματοποιούν πλέον μεγαλύτερα ταξίδια», δήλωσε εκπρόσωπος της TFG Marine, μονάδας του ενεργειακού εμπόρου Trafigura.

Γραφειοκρατία

Μία ακόμα πολύ μεγάλη ανησυχία αποτελεί η γραφειοκρατία. Τον Σεπτέμβριο, η εθνική υπηρεσία εσόδων της Νότιας Αφρικής συνέλαβε πέντε πλοία ανεφοδιασμού καυσίμων στον κόλπο Algoa με την υποψία ότι παραβιάζουν τον νόμο περί τελωνείων και ειδικών φόρων κατανάλωσης. Η BP, η Trafigura και η Mercuria έχουν πληγεί σημαντικά από καθυστερήσεις εν αναμονή ελέγχων.

Από το 2016 που ξεκίνησε ο πρώτος υπεράκτιος ανεφοδιασμός από πλοίο σε πλοίο στη Νότια Αφρική στον κόλπο Algoa, υπήρξε απότομη αύξηση των όγκων καυσίμων και των πλοίων που το χρησιμοποιούν.

Ένας εκπρόσωπος της Heron Marine, της θυγατρικής της TFG Marine που δραστηριοποιείται στο Algoa Bay, είπε ότι η εταιρεία συνεργάζεται με πελάτες για να διαχειριστεί τις απαιτήσεις τους για ανεφοδιασμό.