Οι σπατάλες του Μακρόν θα πλήξουν τη σκληρή φορολογική πραγματικότητα

Ο Εμανουέλ Μακρόν θα έρθει αντιμέτωπος με σημαντικά διλήμματα, εάν και όταν αρχίσει να εφαρμόζει τις πολιτικές που έχει σχεδιάσει για τη δεύτερη θητεία του. Με προβάδισμα 10 μονάδων στις δημοσκοπήσεις, και μετά το debate της Τετάρτης με την ακροδεξιά αντίπαλό του Μαρίν Λεπέν, ο Γάλλος πρόεδρος πρέπει τώρα να βρει τον κατάλληλο τρόπο να προσελκύσει ένα κομμάτι από τους σχεδόν 8 εκατομμύρια ψηφοφόρους που επέλεξαν τον σκληρό αριστερό Ζαν-Λικ Μελανσόν, κατά τον πρώτο γύρο των εκλογών. Πρέπει, επίσης, να συγκεντρώσει την πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.

Προς το παρόν, ο Μακρόν προσπαθεί να πείσει την εκλογική βάση ότι είναι σε θέση να κάνει τα πάντα. Ωστόσο, όπου κι αν στραφεί, έρχεται αντιμέτωπος με σκληρούς συμβιβασμούς πολιτικής. Η ανάγκη για επενδύσεις και δαπάνες θα πλήξει την οικονομία της Γαλλίας.

Ας πάρουμε για αρχή τον πληθωρισμό. Όπως όλοι οι ηγέτες στη Δύση, έτσι και ο Μακρόν έρχεται αντιμέτωπος με τις απότομες αυξήσεις τιμών τροφίμων και ενέργειας. Την περσινή χρονιά, η Γαλλία, οικονομία που βασίζεται στις υπηρεσίες, δεν επηρεάστηκε τόσο από τις ελλείψεις της εφοδιαστικής αλυσίδας σε σχέση με άλλες χώρες. Και εν μέρει προστατεύεται από τον αντίκτυπο των υψηλότερων τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, λόγω της εξάρτησής της από την πυρηνική ενέργεια. Ωστόσο, ο πληθωρισμός κυμαίνεται σε 4,5%, ετησίως, ωθώντας τον Μακρόν να επιβάλει ανώτατο όριο στους λογαριασμούς των νοικοκυριών και εταιρειών ενέργειας. Κάτι τέτοιο, όμως, έρχεται σε αντίθεση με τους στόχους που έχει θέσει ο ίδιος, αλλά και η Ευρώπη, με σκοπό την επίτευξη ενός πράσινου μέλλοντος, το οποίο θα απαιτούσε υψηλότερες τιμές ορυκτών καυσίμων.

Ένας καλύτερος τρόπος να μετριαστεί το πλήγμα θα ήταν να διασφαλιστεί ότι αυτές οι μεταφορές κεφαλαίων θα αφορούν, κυρίως, τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος, τα οποία επηρεάζονται δυσανάλογα από το υψηλότερο ενεργειακό κόστος. Εδώ, όμως, υπάρχει, ένας δημοσιονομικός συμβιβασμός. Εάν η χρηματοδότηση των μεταφορών αυτών διασφαλισθεί μέσω περισσότερου δανεισμού, τότε ο Μακρόν θα αυξήσει το δημόσιο χρέος της Γαλλίας, το οποίο έχει ξεπεράσει το 112% του ΑΕΠ και είναι υψηλότερο από το 95% της ευρωζώνης.

Θα μπορούσε, επίσης, να επιλέξει να χρηματοδοτήσει κοινωνικές μεταβιβάσεις αυξάνοντας τους φόρους. Ωστόσο, η Γαλλία είναι ήδη η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης με την υψηλότερη φορολογία, με την κυβέρνηση να λαμβάνει περισσότερο από το 51% του ΑΕΠ σε φορολογικά έσοδα, παρόλο που ο Μακρόν, από το 2007, έχει μειώσει τη φορολογική επιβάρυνση κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες.

Εάν ο Μακρόν εκλεγεί, την Κυριακή, θα πρέπει να αποφασίσει ποιους ψηφοφόρους θα «κυνηγήσει», ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει πλειοψηφία κοινοβουλευτικού συνασπισμού. Οι συντηρητικοί ψηφοφόροι τάσσονται υπέρ μίας περισσότερο αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής. Οι αριστεροί υποστηρίζουν τις δεσμεύσεις του για επενδύσεις στις κοινωνικές υπηρεσίες και τάσσονται υπέρ της πράσινης μετάβασης. Ωστόσο, τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι, πιθανότατα, ο Μακρόν θα υποσχεθεί περισσότερες δαπάνες, σήμερα, και θα αναβάλει την αυστηρή  δημοσιονομική πολιτική για πολύ αργότερα. Και οι Γάλλοι ψηφοφόροι ενδεχομένως να συμφωνήσουν με αυτή τη μηχανορραφία.